TWÓRCZOŚĆ
- Genealogia. [Wiersze]. [Łódź]: WŁ 1974 , 69 s.
- Kazimierz Świegocki. [Wiersze]. [B.m.w.] Urząd M. i Gminy w Łasku, Łaski Dom Kultury 1977, k. 4 nlb. Spotkania autorskie.
- W zbóż czerwieni. [Wiersze]. Wwa: LSW 1981, 60 s. Arkusze Sieradzkie.
- Światopogląd poetów Ziemi. [Rozprawa]. Powst. 1986. Siedlce: Wydawn. Uczelniane Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedag. 1996, 147 s. Monografie, nr 35.
- Przymierze z czasem. [Wiersze] Wwa: ZLP 1992, 45 s. Bibl. Poezji Współcz. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 zmien. 1993, 76 s., wyd. 3 popraw. 1994. Przedr. zob. poz. 6, 9.
- Morze utracone. [Wiersze]. Wstępem poprzedził M. Filipiak. Posł.: R. Skwarski. Wwa: Warsz. Klub Młodej Sztuki; Siedlce: Wydawn. Podlaskie 1995, 144 s.
- Przebiśniegi. [Wiersze]. Poddębice: Poddębickie Tow. Regionalne 1996, 61 s. Arkusze Sieradzkie. Ser. 2.
- Labirynt. [Wiersze]. Wwa: Herbud WKMS [Warsz. Klub Młodej Sztuki] 1997, 71 s.
- Cień nad równiną. Wiersze wybrane. Wwa: Slavica Orientalia 2001, 134 s.
- Poezje wybrane. Warszawa: LSW 2004, 169 s., Bibl. Poetów.
- Człowiek wobec Boga i świata w poezji. Antropologiczne motywy w twórczości Adama Mickiewicza, Cypriana Norwida, Wisławy Szymborskiej. [Rozprawa]. Wwa: PAX 2006, 222 s.
- Od romantyzmu do postmodernizmu. Wybrane szkice literackie z lat 1970-2003. Wwa: PAX 2006, 414 s.
- Norwid i poeci Powstania Warszawskiego. [Studia i eseje]. Wwa: PAX 2007, 244 s.
- Wizje człowieka w poezji. Analiza antropologiczna twórczości Adama Mickiewicza, Cypriana Norwida i Bolesława Leśmiana. Wwa: PAX 2009, 343 s. Wyd. 2 pt. Wizje człowieka i świata w poezji Mickiewicza, Norwida i Leśmiana. Łódź: AHE [Akad. Hum.-Ekonomiczna] 2013.
- Kamień i czas. Wiersze, poematy, eseje. Łódź: Wydawn. Akad. Hum.-Ekonom. 2014, 347 s.
Zawiera cykle: I. Genealogia; II. Koło; III. Trzy elegie.
Zawiera wiersze: Piosenka jesienna; Modlitwa do światła; Ta gwiazda; Urzeczenie.
Rozprawa doktorska.
Zawiera cykle: w wyd. 1: Wiersze powracające; Rozmowa z Królową; Kropla u brzegu morza, – w wyd. 2 i 3 nadto: Czarna suita.
Zawiera cykle z poz. 5 (wyd. 2), – nadto cykle: W gaju króla Midasa; Dzikie pole.
Zawiera wiersze z lat 1957-1962.
Zawiera cykle: Cień nad równiną; Dwa głosy stamtąd; Dokąd uniosłaś dobry czas. – Nadto: Sny mi tej nocy mówiły [przekłady rum. poezji lud. dokonane przez autora w 1967 przy współpracy Stanisława Gogolewskiego].
Zawiera cykle: I. Przymierze z czasem [poz. 5]; II. Dzikie pole [poz. 6]; III. Miłość i czas; IV Cień nad równiną [poz. 8].
Zawartość: Wstęp. – Heroizm i tragizm autokreacji w liryce Adama Mickiewicza: Samostwarzająca się ludzkość. Antropologia „Ody do młodości”; W kierunku bogo-podobieństwa. Uwagi nad „Hymnem na dzień Zwiastowania N. P. Maryi”; Wrzucony do bytu otchłani. Egzystencjalna lektura „Żeglarza”; Heroizm autokreacji i Arkadia istnienia. Antropologia „Farysa”; Metafizyczne cierpienie Konrada w „Improwizacji”. – Cypriana Norwida człowiek jako sługa prawdy: W kontekście myśli współczesnej; Kontekst historyczny; Czym prawda nie jest; Przeciwko scjentycznemu i spekulatywnemu racjonalizmowi; W perspektywie jasności i ciemności; Scientia nie daje pocieszenia; O pustej aksjologicznie ciekawości i bezdrożach wiedzy dla wiedzy; Człowiek wobec systemu; Wobec klasycznej definicji prawdy; Metafizyczno-religijny sens prawdy; Egzystencjalny sens prawdy; Prawda a miłość; Praca miłością i pięknem ulżona; Antropogenetyczna i soteriologiczna perspektywa pracy; Praca a śmierć; Dwoistym być a jednym. – Wisławy Szymborskiej człowiek w świecie bez Boga: Antyromantyczna estetyka słowa; Filozoficzne założenia, ich geneza i konsekwencje; Lektura egzystencjalna; W stronę antropologicznego nihilizmu. – Aneks. Muzyka – dialog Boga i człowieka: Muzyka i świat według Wielkiego Tematu; U podstaw metafizycznego myślenia poety; Poezja i muzyka wobec natury rzeczy; Wielki Temat a romantyczne pęknięcie bytu; Egzystencjalna lektura wierszy; Uwagi końcowe.
Nominacja do Nagrody im. C.K. Norwida w 2008.
Zawartość: Od autora. – I: Dwa skrzydła poezji Adama Mickiewicza: bunt i pokora; Samostwarzająca się ludzkość. Antropologia „Ody do młodości” [poz. 11]; Czy „Oda do młodości” jest arcydziełem?; „Nigdzie drogi” – lektura egzystencjalna „Stepów akermańskich”; Nieobecność Norwida; Czy „Latarnik” [H. Sienkiewicza] jest nowelą sentymentalną? Czesławowi Miłoszowi w odpowiedzi; Człowiek i świat w „Chłopach” Reymonta; Kapłan klasycznego piękna. O pisarstwie Jana Parandowskiego; Czas, pamięć i kultura. O „Dziennikach” Jana Parandowskiego; Kwiaty z ogrodu kultury [dot.: Z. Skibiński: Ogrodnik w ogrodzie świata]; Zwierciadło śródziemnomorza [dot. Z. Kubiaka]; Nostalgia za romantyzmem [dot.: B. Urbankowski: Myśl romantyczna]; Nadzieje i złudzenia Nowego Romantyzmu; Stanisław Czernik; Dwa wymiary autentyzmu; Dwie zasady autentyzmu; Czytanie Wielkiej Księgi [dot.: J.Z. Brudnicki: Tadeusz Nowak]; Zapomniany epos chłopski Jerzego Pietrkiewicza [dot.: Po chłopsku]; „Istota ludzka smutna jest z natury”. O kondycji człowieka w poezji Wisławy Szymborskiej [w poz. 11 pt. Wisławy Szymborskiej człowiek w świecie bez Boga]; Światło ocalenia. O metafizycznej poezji Krzysztofa Jeżewskiego; Literatura polska w perspektywie europejskiej (dot. książki J. Pietrkiewicza pod tym samym tytułem). – II: Poezja tragicznego protestu [dot.: A. Kamieńska: Herody]; Poetycka dedukcja świata [dot.: J. Trznadel: Rana]; Filozofia czy poezja? [dot.: A. Biskupski: Wspólnota]; Poeta i miasto [dot.: M. Piechal: Ogień i popiół]; Wiatr od Wisły [dot.: M. Piechal: Wiatr od Wisły]; Przyroda i historia [dot.: S. Czernik: Zadymka]; Ludowe i śródziemnomorskie w poezji Feliksa Rajczaka; Poezja egocentryczna [dot.: J. Harasymowicz: Zielnik]; Czy możliwa jest jeszcze poezja ludowa? [dot.: B. Krajewska: Może doczekam malinowych żniw]; „Uposażony językiem polskim”. O polskich wierszach Olega Łojki; „Idalia i Bonfiliusz” [L. Żukowskiej], czyli o miłości spełnionej w micie; Jan Łaski czy Grzegorz Zdziewojski [szkic z 2000; dot. wyboru patrona dla Bibl. Publicznej w Łasku]; Spóźniona powieść poetycka [dot.: W. Korabiewicz: Rapsod o głowie hetmana]; Poezja a światopogląd [dot. twórczości T. Chabrowskiego]. – III: Małe uwagi o wielkim pisarzu. Na marginesie „Kuzynki Bietki” Balzaca; Los człowieka, los świata [dot.: M. Kuncewiczowa: Natura]; Pamięć jednostki, pamięć narodu [dot.: J. Stryjkowski: Na wierzbach nasze skrzypce]; O filmie według wartości. Zanussi i jego krytycy; „Hamlet” Andrzeja Wajdy, czyli o wolności interpretacji; Uwaga o niezależności sztuki. – IV: Czy Polska jest krajem chrześcijańskim?; Patriotyczny czy religijny Kościół?; W cieniu Wielkiego Wodza, czyli historia i miernota [dot.: R. Miedwiedjew: Ludzie Stalina]; Przywrócić hierarchię wartości [powst. w sierpniu 1980].
Przekł. poszczególnych szkiców: Kapłan klasycznego piękna: niem.: Jan Parandowski. [Przeł.] K. Marten. W: Literatur Polens 1944 bis 1985. Berlin 1990. – Nostalgia za romantyzmem: ang. „Dialectics and Humanism” 1982 nr 2 s. 181-184. – „Idalia i Bonfiliusz”, czyli o miłości spełnionej w micie: ang.: Love fullfilled in Myth. [Przeł.] M. Góralczyk-Przychodzka. W: L. Żukowska: Untamed fall Idalia & Bonfilius. Kr. 2004, – esperanto: Drama poemo pri amo en mito realigita. [Przeł. A. W.] W: L. Żukowska: Nesklavigita Aŭtuno. Idalio kaj Bonfilio. Kr. 2004, – niem.: Idalia und Bonfilius, das bedeutet eine im Mythos verwirklichte liebe. [Przeł.] K. Grenzler. W: L. Żukowska: Ich wollte über den Löffel... Kr. 2004.
Nagroda im. C. K. Norwida w 2008.
Zawiera m.in. artykuły i eseje na kanwie rozdziałów pracy magisterskiej „Dziedzictwo Norwida w twórczości Krzysztofa Kamila Baczyńskiego” oraz całą pracę magisterską z filozofii „Cypriana Norwida koncepcja prawdy”.
Zawartość: Od autora. – Cz. 1: Prawda jako centralna kategoria światopoglądu Norwida; Cypriana Norwida koncepcja oryginalności; Norwid wobec prawdy i mądrości; Norwid – arystokrata czy jałmużnik? Przyczynek do filozofii społecznej Poety; Norwid – nauczyciel narodu. – Cz. 2: Norwid a poezja XX wieku; Norwid i religijne motywy w poezji Krzysztofa Baczyńskiego; Genealogia poległych; Poezja i czyn; Norwid i my, czyli o wielkości prawdy i marności czasów – medytacje.
Rozprawa habilitacyjna.
Zawartość: Wstęp. – I. Człowiek rywalem Boga? Heroizm i tragizm autokreacji w liryce Adama Mickiewicza: 1. Antropologiczne motywy w liryce okresu wileńsko-kowieńskiego i okresu rosyjskiego [zob. poz. 11]. – 2. Antropologiczne wizje w liryce okresu podróży i emigracji: Człowiek – istota bezdomna. Lektura „Arymana i Ormuzda”; Człowiek – istota wygnana. Lektura „Do samotności”; Ognisty miecz rozumu i światło wiary. Nad wierszami „Mędrcy” oraz „Rozum i wiara”; Umiarkowana lekcja pokory. Uwagi nad „Arcymistrzem”; Stylistyczne paradoksy czy dialektyka bytów? Lektura „Rozmowy wieczornej”; „Stałem się osią w nieskończonym kole”. Lektura „Widzenia”; Człowiek źródłem miłości boskiej. O wierszu „Snuć miłość”; Człowiek jako arche świata w wierszu „Nad wodą wielką i czystą”. – 3. Cierpienie oraz metafizyczny wzlot i upadek Konrada w „Improwizacji” [w poz. 11 pt. Metafizyczne cierpienie Konrada w „Improwizacji”]: Egzystencjalne i ontologiczne wymiary samotności; Tragiczna magia wolności; W stronę idei nadczłowieka; Konrad a mit samozbawienia. – 4. Uwaga końcowa. – II. Człowiek jako sługa i strażnik prawdy. Antropologiczna myśl Cypriana Norwida [w poz. 11 pt.Cypriana Norwida człowiek jako sługa prawdy]: 1. Uwagi wstępne. – 2. Kontekst historyczny. – 3. O właściwy sens prawdy: Czym prawda nie jest; Przeciwko scjentycznemu i spekulatywnemu racjonalizmowi; W perspektywie jasności i ciemności; Scientia nie daje pocieszenia; O pustej aksjologicznie ciekawości; Człowiek wobec systemu; Wobec klasycznej definicji prawdy; Metafizyczno-religijny sens prawdy; Egzystencjalny sens prawdy; Prawda a miłość. – 4. Człowiek i praca: Praca miłością i pięknem ulżona; Antropogenetyczna i soteriologiczna perspektywa pracy; Praca a śmierć. – 5. „Prawda was wyzwoli”. Norwidowe myślenie o wolności: Wolność a prawda i dobro; Wolność a „duch” i „forma” świata; Wolność a osobowy charakter bytu ludzkiego; Wolność a postęp i nadzieja. – 6. Człowiek jako współpracownik Boga: Człowiek – istota twórcza; Twórczość a doskonałość; Twórczość a mądrość; Człowiek – artysta; Oto Człowiek. – III. Człowiek w perspektywie oddalającej się Transcendencji. Elementy antropologii w poezji Bolesława Leśmiana: Dwa aspekty poezji Leśmiana: żywioł i myśl; Kim jest człowiek; Pomiędzy Bogiem a człowiekiem; Tajemnica zła; Pod znakiem metafizycznego dualizmu?; Byt nicości i nicość bytu; Milczący Absolut; W stronę metafizycznej nadziei. – Zakończenie.
Artykuły i szkice literackie w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Jana Parandowskiego mit śródziemnomorski. „Mies. Lit.” 1979 nr 1 s. 51-60. – Feliks w mojej biografii poetyckiej. W: Feliks Rajczak in memoriam. Sieradz 1997 s. 232-243. – Autointerpretacje. „Ogród” 2003 nr 3/4 s. 241-258. – Debiut Wisławy Szymborskiej w kontekście ideologicznym epoki. „Ziemia Zawkrzeńska” 2003 t. VII s. 211-262. – O Herbercie z szacunkiem, lecz nie na kolanach. „Poezja Dzisiaj” 2008 nr 66/67 s. 82-92, przedr. „Znaj” 2008 nr 1 s. 44-49. – Ziemowit w mojej pamięci. W: „Gdzie istnienie i współistnienie nasze uzyskuje sens”. Fragmenty o przyjacielu. Poddębice 2009 s. 192-238 [dot. Ziemowita Skibińskiego]. – Uwagi o estetyce i ontologii wierszy Stanisława Czerniaka. W: Antropologia podmiotu lirycznego. Nowa Wieś k/Tor. 2012 s. 153-174. – Teresa Kaczorowska jako poetka. „Ciechanowskie Zesz. Lit.” 2013 nr 15 s. 204-215. – Metafizyczne momenty w wierszach Joanny Krupińskiej-Trzebiatowska. „Hybryda” 2015 nr 25 s. 61-69. – Lâm Quang Mỹ – poeta miłości. „Poezja Dzisiaj” 2016 nr 116 s. 83-93; przekł. ang.: Lâm Quang Mỹ – The poet of love. [W:] Lâm Quang Mỹ: Fourth Dimensions.Selected poems. B.m.w. 2017. – Gnothi seauton. Rozmowa poety z samym sobą. „Filo-Sofija” 2017 nr 4 [cz.] 2 s. 237-271. – Refleksje nad lekturą powieści „Mrok i mgła” Stefana Türschmida. „Nowy Napis Co Tydzień” [on-line] 2019 nr 16 [dostęp dnia 8 marca 2021]. Dostępny w Internecie: https://nowynapis.eu/tygodnik/nr-16/artykul/refleksje-nad-lektura-powiesci-mrok-i-mgla-stefana-turschmida.
Wybory utworów w przekł.: białorus. : Cen' nad raŭnìnaj. [Przeł.:] A. Antonavìč Lojka, Ì. Bagdanovìč, A. Razanav. Slonìm 2002, – ros.: Kogda derevo grustit. Stihotvoreniâ. [Przeł.:] R. Kazakova, K. Koval'dži, A. Ananičev, M. Borodicka. Moskva; Râzan’; Varšava 2001.
Przekłady wierszy K. Świegockiego w antologiach zagranicznych: franc.: Le pire est certain. Anthologie de la poésie catastrophiste polonaise du XXe siècle. [Przeł.:] Ch. Jeżewski, C.-H. du Bord. Paris: 2009, – ukr.: Tomu ŝo voni suŝcì. Antologìâ sučasnoï pol's'koï poezìï = Dlatego że są. Antologia współczesnej poezji polskiej. Wybór wierszy: S. Szewczenko. Lwów 2005.
Prace redakcyjne
- Jakubowymi schodami. Antologia grupy poetyckiej Kanon. Oprac., wybór i układ utworów: H. Kaczorowski, K. Swiegocki. Siedlce: Zarząd Woj. Unii Chrześcijańsko-Społ. 1991, 93 s. [Wyd. 2] Siedlce: Fundacja Kultury Podlaskiej 1992.
- Bazar poetycki. [Antologia]. Wyboru dokonali: Z. Lisowski, K. Świegocki, E. Kasjanowicz. Siedlce: UOK [Uczelniany Ośrodek Kultury]. AP [Akad. Podlaska], MOK [Miej. Ośrodek Kultury] 1999, 87 s.
- W. Pietrzak: Literatura sumieniem narodu. Wybór pism. Wstęp i wybór: K. Świegocki. Wwa: PAX 2012, 179 s.
- H. Nowobielska: Życie wierszami haftowane. Wybrane utwory literackie i gwarowe białczańskiej poetki. [Wstęp, wybór i oprac.: K. Świegocki]. Białka Tatrzańska; Nowy Targ: Zakład Poligraficzny MK 2014, 255 s.