|
|
Linia 86: |
Linia 86: |
| <li> M. BOLIŃSKA: Zdarzenia niepunktualne. Biograficzny i antropologiczno-kulturowy kontekst opowieści o biegu ludzkiego życia w prozie Doroty Terakowskiej. Kielce: Inst. Filol. Pol. UJK 2013, 386 s.</li> | | <li> M. BOLIŃSKA: Zdarzenia niepunktualne. Biograficzny i antropologiczno-kulturowy kontekst opowieści o biegu ludzkiego życia w prozie Doroty Terakowskiej. Kielce: Inst. Filol. Pol. UJK 2013, 386 s.</li> |
| <li> A. WOLANIN: Twórczość Doroty Terakowskiej. Spotkanie z Nieznanym. Wwa: Wydawn. Stow. Bibliotekarzy Pol. 2015, 221 s. ''Lit. dla Dzieci i Młodzieży. Studia''; 4.</li> | | <li> A. WOLANIN: Twórczość Doroty Terakowskiej. Spotkanie z Nieznanym. Wwa: Wydawn. Stow. Bibliotekarzy Pol. 2015, 221 s. ''Lit. dla Dzieci i Młodzieży. Studia''; 4.</li> |
| + | <li> M. BOLIŃSKA: Literackie obrazy chorób, deficytów i zaburzeń w wybranych powieściach Doroty Terakowskiej. Kielce: Inst. Filol. Pol. UJK 2016, 176 s.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 119: |
Linia 120: |
| <li> A. BALUCH: Matka i córka – miejsca wspólne. „Guliwer” 2015 nr 1 [dot. też. K.T. Nowak].</li> | | <li> A. BALUCH: Matka i córka – miejsca wspólne. „Guliwer” 2015 nr 1 [dot. też. K.T. Nowak].</li> |
| <li> M. BOLIŃSKA: Kategoria „ludus” w prozie Doroty Terakowskiej. „Zabawy i Zabawki” 2016 R. 14.</li> | | <li> M. BOLIŃSKA: Kategoria „ludus” w prozie Doroty Terakowskiej. „Zabawy i Zabawki” 2016 R. 14.</li> |
| + | <li> M. BOLIŃSKA: Próby odinfantylizowania własnej dorosłości. Wokół teorii skryptów życiowych (na przykładzie wybranych utworów Tomasza Kwaśniewskiego, Doroty Terakowskiej i Jerzego Zawieyskiego). W: Światy dzieciństwa. Infantylizacje w literaturze i kulturze. Kr. 2016. </li> |
| + | <li> M. BOLIŃSKA: Wokół skryptu generatywnego. Obraz osoby starszej w pisarstwie Doroty Terakowskiej. (Na wybranych przykładach) = About the generative script. The image of an elderly person in Dorota Terakowska’s writry. (On selected examples). „Studia Socialia Cracoviensia” 2017 nr 2 vol. 9.</li> |
| + | <li> D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Językowy obraz dziecka w literaturze polskiej (na przykładzie twórczości Wandy Chotomskiej i Doroty Terakowskiej). W: Współczesny i dawny obraz dziecka w języku. Szczec. 2017.</li> |
| + | <li> A. WOLANIN: Odmieniec i jego postawy wobec świata w twórczości Doroty Terakowskiej. W: Wyczytać świat – międzykulturowość w literaturze dla dzieci i młodzieży. Katow. 2017. </li> |
| + | <li> D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Językowe wyznaczniki wiary w wybranych powieściach Doroty Terakowskiej. „Język. Religia. Tożsamość” 2018 nr 1.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 238: |
Linia 244: |
| <li> W. TOMASZEWSKA: Bóg stworzenia i Bóg zmartwychwstania. Modalności doświadczenia Boga w powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Sacrum na nowo poszukiwane. Lubl. 2015.</li> | | <li> W. TOMASZEWSKA: Bóg stworzenia i Bóg zmartwychwstania. Modalności doświadczenia Boga w powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Sacrum na nowo poszukiwane. Lubl. 2015.</li> |
| <li> E. WIELGOSZ: Świat w środku. „Wychowawca” 2016 nr 10.</li> | | <li> E. WIELGOSZ: Świat w środku. „Wychowawca” 2016 nr 10.</li> |
| + | <li> W. KOCHMAŃSKA: Obraz dziecka w powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Współczesny i dawny obraz dziecka w języku. Szczec. 2017. </li> |
| <li> Zob. też Wywiady.</li> | | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
1938-2004
Imiona metrykalne: Barbara Rozalia.
Pseud.: (dor); Lambda; (ter.); (ter).
Prozaiczka, autorka książek dla dzieci i młodzieży, felietonistka, publicystka.
Urodzona 30 sierpnia 1938 w Krakowie; córka Mariana Terakowskiego, właściciela wytwórni wyrobów ze srebra i kości słoniowej, a po wojnie cukierni, od 1950 zaopatrzeniowca, i Anny Chodackiej. Uczęszczała m.in. do Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej w Krakowie, następnie do Państwowego Liceum Muzycznego (3 klasy) i Liceum im. J. Joteyko, usunięta dyscyplinarnie kontynuowała naukę w Liceum dla Pracujących. Równocześnie pracowała w Zarządzie Zieleni Miejskiej, w administracji Cmentarza Rakowickiego, potem w Zakładzie Kruszyw Mineralnych. Brała aktywny udział w życiu kulturalnym ówczesnego Krakowa. W maju 1956 weszła w skład Komitetu Organizacyjnego Klubu Młodzieży Twórczej kabaretu „Piwnica pod Baranami”. Pracowała w nim jako barmanka, a także przez rok występowała (wykonywała dwie piosenki). W 1958 zdała maturę. Zarabiała na życie przepisywaniem tekstów na maszynie. Od 1960 studiowała socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie. Brała też udział (jako girlsa)w kabarecie Wiesława Dymnego „Remiza”, działającym przez pół roku na przełomie 1961/62 w klubie ZSP „Pod Jaszczurami”. W 1962 pracowała jako sekretarka w Radzie Uczelnianej ZSP Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP). Rozpoczęła twórczość literacką, debiutując w 1962 utworem pt. Opowiadanie pod tytułem: Opowiadanie, ogłoszonym na łamach „Przekroju” (nr 902). Została członkiem Koła Młodych przy Oddziale Krakowskim ZLP. Po uzyskaniu magisterium na WSP pracowała w 1965-68 w Naukowej Pracowni Socjologii Kultury przy Pałacu pod Baranami w Krakowie. W 1969 podjęła pracę dziennikarską w dzienniku „Gazeta Krakowska” (tu m.in. artykuły podp.: (ter), (ter.)), przemianowanym następnie na „Gazetę Południową” (1975-79; tu m.in. noty i recenzje podp.: (dor), (ter)); w 1980-81 ponownie wydawana pt. „Gazeta Krakowska” (pod redakcją M. Szumowskiego, rozwiązana po wprowadzeniu stanu wojennego). W 1969-81 należała do PZPR (wchodziła w skład Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej), a w 1971-81 do SDP (w 1982-89 SD PRL). W kwietniu 1975 była współzałożycielką, a następnie członkiem Klubu Twórców i Działaczy Kultury „Kuźnica”. Kontynuowała pracę dziennikarską, drukując artykuły, recenzje, noty, reportaże i wywiady w „Przekroju” (1976-82; jako reporterka pisma w 1976 wyjeżdżała do Uzbekistanu), w kwartalniku „Zdanie” (1979-80) oraz w kwartalniku Ośrodka Badań Prasoznawczych „Zeszyty Prasoznawcze” (1982-88; w 1987-88 kierowała działem recenzji). W tym czasie była wielokrotną laureatką konkursów na reportaże, m.in. w 1978 uzyskała nagrody w konkursie im. A. Polewki, w 1977 w konkursie „Polaków dzień powszedni”, wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie im. R. Urbana w 1980, nagrodę w Turnieju Reporterów w 1980. Około 1979 rozpoczęła pisanie książek dla dzieci i młodzieży, które wydawano od końca lat osiemdziesiątych, wcześniej nie uzyskały zgody cenzury na publikację. W czasie stanu wojennego zarabiała na życie robieniem swetrów na drutach. W 1987 otrzymała nagrodę w konkursie literackim im. Cz. Janczarskiego, zorganizowanym przez pismo dla dzieci „Miś” (w dziale utworów fantastycznych). W 1989 została członkiem SPP. W 1990 była współzałożycielką, a potem została współpracowniczką dziennika „Czas Krakowski”. W 1990 ponownie podjęła pracę w reaktywowanej „Gazecie Krakowskiej” (do 1998); redagowała najpierw tygodniowy dodatek, a później samodzielny dwutygodnik pt. „Dekada Literacka” (1990-91). Zajmowała się także redakcją czasopism komiksowych: w 1990-98 „The Amazing Spider-Man” („Spidermen”, „Człowiek pająk”), w 1990-97 „The Punisher” („Pogromca”). Kontynuowała działalność literacką, zamieszczając recenzje, artykuły, reportaże i felietony ponownie w „Przekroju” (od 1989; tu w 1991-96 cykl felietonów pt. „Między PRL-em a Rzeczpospolitą”, w 1998-2000 felietony z cyklu „Muzeum Rzeczy Nieistniejących”); pełniła też funkcję wiceprezesa Spółdzielni Dziennikarzy „Przekrój” (1995-99). Drukowała także w „Polityce” (1992) „Guliwerze” (1995-98), „Nowych Książkach” (1996-97, 2001) i polskiej edycji miesięcznika „Elle” (2003-04). Za całokształt twórczości i działalności artystycznej była nominowana do nagrody Paszport „Polityki” w 1998, a w 2002 za twórczość dla dzieci i młodzieży do I nagrody prezydenta A. Kwaśniewskiego. W 1998 otrzymała Nagrodę Literacką polskiej sekcji Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych (IBBY). W ostatnim okresie życia publikowała na forum grupy dyskusyjnej news:pl.rec.fantastyka.sf-f, posługując się adresem terdor@callisto.krakow.pl.
W 1963 wyszła za mąż za Andrzeja Nowaka, muzyka jazzowego (rozwiedzeni ok. 1966). Około 1968 związała się z Maciejem Szumowskim, dziennikarzem, reżyserem filmów dokumentalnych, później także producentem filmowym; w 2002 zawarli związek małżeński.
Miała dwie córki: Katarzynę Nowak, dziennikarkę (ur. 1964) i Małgorzatę Szumowską, reżyserkę filmową (ur. 1973). Zmarła 4 stycznia 2004 w Krakowie; pochowana na Cmentarzu Rakowickim, gdzie spoczął niecały miesiąc później jej mąż Maciej Szumowski (zm. 1 lutego 2004).
- Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie. [Powieść dla młodzieży]. Powst. 1979. Wyd. Kr.: KAW 1987, 80 s. Wyd. nast. łącznie z opowiadaniem Dzień i noc czarownicy: Kr.: WL 2003, 58+43 s., tamże 2004.
- Guma do żucia. [Powieść]. Powst. 1982. Wyd. Wwa: NOWA * 1986, 61 s.
- Władca Lewawu. [Powieść dla dzieci]. Powst. 1982. Wyd. Kr.: Cracovia 1989, 110 s. Wyd. nast.: Wr.: Siedmioróg 1996. Czerwona Bibl.: moją pasją jest przygoda; Kr.: WL 1998, tamże: 2002, 2011, 2016..
- Próba generalna. [Reportaże]. Kr., Wr.: WL 1983, 349 s. Reportaż, Publicystyka.
- Cyrk Bumstarara. [Utwór dramatyczny; współaut.:] W. Lech, G. Miklaszewski, W. Jarema. Praprem.: teatr.: Adapt. i reż.: F. Leniewicz. Kr., T. Lalki i Maski „Groteska” 1985; tv: Reż.: F. Leniewicz. TVP 1987.
- Lustro Pana Grymsa. [Powieść dla dzieci]. Powst. ok.1985. Wwa: NK 1995, 158 s. Wyd. nast.: Wwa: WL 1998, 143 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2001, dodruk 2002, [wyd. 3] 2016.
- Córka czarownic. [Powieść dla młodzieży]. Powst. 1985-1988. Wyd. Chotomów: Verba 1991, 346 s. Fantasy. Wyd. nast.: wyd. 2 skrócone Wr.: Siedmioróg 1997, 189 s. Czerwona Bibl.: moją pasją jest przygoda; [wyd. 3 ] Kr.: WL 1998, 288 s., [wyd. 4] tamże 2002, [wyd. 5] tamże 2014.
- Czekanie na cud. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: M. Ostrokólska. Kr., T. „Bagatela” im. T. Boya-Żeleńskiego, Scena Propozycji 1996.
- Samotność Bogów. Baśń nie nowa i nie stara. Kr.: WL 1998, 207 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2000, [wyd. 3] 2014.
- Tam, gdzie spadają anioły. [Powieść dla młodzieży]. Kr.: WL 1999, 254 s. Wyd. nast. tamże: 2002, 2010, 2014.
- W krainie kota. [Powieść]. Kr.: WL 1999, 216 s. Wyd. nast. tamże: [wyd. 2] 2002, dodruk 2005, [wyd. 3] 2016.
- Poczwarka. [Powieść]. Kr.: WL 2001, 321 s. Wyd. nast. tamże: 2002, 2014.
- Być rodziną, czyli Jak budować dobre życie swoje i swoich dzieci. [Cz.] 1: [[#Być rodziną, czyli Jak zmieniamy się przez całe życie. [Cz.] 2.|Być rodziną, czyli Jak zmieniamy się przez całe życie. [Cz.] 2.]] [Współaut.:] J. Bomba. Kr.: WL 2003, 2004, 413 + 200 s.
- Ono. [Powieść]. Kr.: WL 2003, 470 s. Wyd. nast. tamże 2014.
- Dobry adres to człowiek. [Felietony]. Kr.: WL 2004, 63 s.
- Muzeum Rzeczy Nieistniejących. [Felietony]. Wybór i układ: A. Rudnicka. Kr.: WL 2006, 111 s. Wyd. 2 tamże 2014.
[edytuj] OPRACOWANIA (wybór)
- Wywiady: Kto naprawdę mnie zna. Rozm. J. Papuzińska. „Guliwer” 1993 nr 3; Wszystko odwrócić. Rozm. Z. Beszczyńska. „Nowe Książ.” 2000 nr 3; „Poczwarka”. Rozm. B. Stanowska-Cichoń. „Niedziela” 2001 nr 14; Robię, co lubię. Rozm. M. de Hernandez-Paluch. „Gaz. Krak.” 2002 nr 63; Czas mi sprzyja. Rozm. A. Pethe. „Guliwer” 2003 nr 3; Daję innym trzaśnięte rady. Rozm. B. Nowicka. „Elle” 2003 nr 4; Daję prawo wyboru. Rozm. M. Janusz. „Rzeczpospolita” 2004 nr 8.
Powrót na górę↑
Powrót na górę↑
- K.T. NOWAK: Moja mama czarownica. Opowieść o Dorocie Terakowskiej. Kr.: WL 2005, 334 s. Wyd. nast. tamże 2011 [zawiera m.in. wypowiedzi D. Terakowskiej oraz wspomnienia osób z nią związanych], przekł. litew.: Mano mama – ragana. [Przeł.] I. Aleksaitė. Vilnius 2008.
- M. BOLIŃSKA: Zdarzenia niepunktualne. Biograficzny i antropologiczno-kulturowy kontekst opowieści o biegu ludzkiego życia w prozie Doroty Terakowskiej. Kielce: Inst. Filol. Pol. UJK 2013, 386 s.
- A. WOLANIN: Twórczość Doroty Terakowskiej. Spotkanie z Nieznanym. Wwa: Wydawn. Stow. Bibliotekarzy Pol. 2015, 221 s. Lit. dla Dzieci i Młodzieży. Studia; 4.
- M. BOLIŃSKA: Literackie obrazy chorób, deficytów i zaburzeń w wybranych powieściach Doroty Terakowskiej. Kielce: Inst. Filol. Pol. UJK 2016, 176 s.
Powrót na górę↑
- [Trzynaście]13 miesięcy i 13 dni „Gazety Krakowskiej”. London 1985, wyd. nast.: [Wwa*] 1986 [dot. m.in. D. Terakowskiej].
- A. BALUCH: Niby senne obrazy. O książkach Doroty Terakowskiej. „Dekada Lit.” 1998 nr 8/9.
- G. LESZCZYŃSKI: Ścieżkami myśli. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 216 dod. „Książki” nr 9.
- Dorota Terakowska. [Wstęp:] A. Baluch, G. Leszczyński. [Przeł.:] U. Kiermeier, U. Bischof. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur [1999], 31 s. [zawiera też fragm. utworów D. Terakowskiej].
- J. ŁUGOWSKA: Fantasy Doroty Terakowskiej. W kręgu problematyki i poetyki utworów – rekonesans badawczy. „Acta Univ. Wratisl. Lit. i Kult. Popularna” 2000 nr 9.
- E. FILIPOWICZ: Kultura magiczna w powieściach „fantazy” Doroty Terakowskiej. „Acta Univ. Wratisl. Lit. i Kult. Popularna” 2003 nr 11.
- A. PETHE: Doroty Terakowskiej książki dla każdego. „Guliwer” 2003 nr 2.
- J. BOMBA: Przerwane rozmowy. „Tyg. Powsz.” 2004 nr 6.
- K. HESKA-KWAŚNIEWICZ: „Świat w gorzkiej pigułce” – o samotności dziecka w pisarstwie Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2004 nr 2.
- G. LESZCZYŃSKI: Dorota Terakowska. „Nowe Książ.” 2004 nr 2.
- G. LESZCZYŃSKI: Mądrość zamiast happy endu. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 38 dod. „Wysokie Obcasy” nr 7.
- M. NYCZ, M. ROLA: Dorota. „Gaz. Wybor.” 2004 nr z 7.01.
- R. RADŁOWSKA: Zabrali mi Anioła. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 7 dod. „Kraków”.
- B. ROGATKO: …na wielkiej sztormowej fali… „Dekada Lit.” 2004 nr 1, przedr. w tegoż: Czas zbliżeń. Kr. 2015 [tu też wspomnienie o M. Szumowskim].
- B. ROGATKO: Dorota Terakowska. „Gaz. Wybor.” 2005 nr 1 dod. „Kraków”.
- U. ZAWADZKA: Nadzwyczajność książek Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2005 nr 1.
- B. KLIŚ: Nazwy własne w wybranych utworach Doroty Terakowskiej. „Jęz. Pol.” 2006 R. 86 z. 3.
- K. KOMOROWSKA: Baśnie bez szczęśliwych zakończeń. Problem kompozycji w wybranych utworach Doroty Terakowskiej. „Stud. Kiel. Ser. Filol. KTN” 2007 nr 6.
- I. MAZURKIEWICZ-KRAUSE: Polska powieść dla dziewcząt wobec wartości. „Nowa Polszczyzna” 2007 nr 2 [dot. też M. Fox i K. Siesickiej].
- B. ZWOLIŃSKA: Proza kobieca po 1989 roku wobec mitu matki-Polki. W: Polska proza i poezja. Tor. 2007 [dot. m.in. D. Terakowskiej].
- B. ROGATKO: Sceny z życia przyjaciół. „Dekada Lit.” 2008 nr 5/6 [dot. zwłaszcza filmu w reż. M. Szumowskiej pt. „33 sceny z życia”].
- I. TUMAS: Wspomnienie. W piątą rocznicę śmierci Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2008 nr 4.
- A. WOLANIN: Podróże w czasie i czasoprzestrzeni w twórczości Doroty Terakowskiej. „Podkarpackie Forum Filol. Ser.: Lit. i Kult.” 2011.
- M. BOLIŃSKA: Reportażystki przekraczanie granic. W: W przestrzeni języka. Kielce 2012.
- A. BALUCH: Tajemniczy świat Doroty Terakowskiej. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria” 2014 nr 14.
- A. BALUCH: Matka i córka – miejsca wspólne. „Guliwer” 2015 nr 1 [dot. też. K.T. Nowak].
- M. BOLIŃSKA: Kategoria „ludus” w prozie Doroty Terakowskiej. „Zabawy i Zabawki” 2016 R. 14.
- M. BOLIŃSKA: Próby odinfantylizowania własnej dorosłości. Wokół teorii skryptów życiowych (na przykładzie wybranych utworów Tomasza Kwaśniewskiego, Doroty Terakowskiej i Jerzego Zawieyskiego). W: Światy dzieciństwa. Infantylizacje w literaturze i kulturze. Kr. 2016.
- M. BOLIŃSKA: Wokół skryptu generatywnego. Obraz osoby starszej w pisarstwie Doroty Terakowskiej. (Na wybranych przykładach) = About the generative script. The image of an elderly person in Dorota Terakowska’s writry. (On selected examples). „Studia Socialia Cracoviensia” 2017 nr 2 vol. 9.
- D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Językowy obraz dziecka w literaturze polskiej (na przykładzie twórczości Wandy Chotomskiej i Doroty Terakowskiej). W: Współczesny i dawny obraz dziecka w języku. Szczec. 2017.
- A. WOLANIN: Odmieniec i jego postawy wobec świata w twórczości Doroty Terakowskiej. W: Wyczytać świat – międzykulturowość w literaturze dla dzieci i młodzieży. Katow. 2017.
- D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Językowe wyznaczniki wiary w wybranych powieściach Doroty Terakowskiej. „Język. Religia. Tożsamość” 2018 nr 1.
Powrót na górę↑
[edytuj] Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie
- D. ŚWIERCZYŃSKA-JELONEK: Kiedy nic nie kończy się dobrze. „Nowe Książ.” 2004 nr 2.
Powrót na górę↑
[edytuj] Guma do żucia
- [M. CISŁO] M.C. „Wezwanie”* 1987 nr 12.
- [B. ROGATKO] Quidam: Polityka jest losem. „Mies. Małopolski”* 1987 nr 18.
- M. RUSZKOWSKI: Nowości literatury krajowej. W kręgu zniewolenia. „Kultura”, Paryż 1987 nr 12 [dot. min. D. Terakowskiej].
- A. POPRAWA: Annały Doroty Terakowskiej. „Kontur”* 1989 nr 2/3.
Powrót na górę↑
[edytuj] Władca Lewawu
- Z. BESZCZYŃSKA: Tęsknota do baśni. „Guliwer” 1996 nr 1.
- R. RADŁOWSKA: Teoria nieprawdopodobieństwa. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 195 dod. „Gaz. w Kr.” [dot. też: Lustro pana Grymsa].
- K. WĄDOLNY-TATAR: Kraków i Wokark. Obecność koncepcji światów możliwych w strategii narracyjnej „Władców Lewawu” Doroty Terakowskiej. W: Kraków mityczny. Kr. 2009.
- Władca Lewawu Doroty Terakowskiej. Oprac. D. Mafutala-Makuch. Tor.: Literat [2012], 149 s. Wyd. nast. tamże [2015]. Lektury Wszech Czasów, 88 [materiały pomocnicze dla szkół].
Powrót na górę↑
[edytuj] Próba generalna
- A. ATLAS: Niecenzuralne reportaże. „ Tu i Teraz” 1983 nr 39.
- M. CZERNY; Z.LEKIEWICZ. „Warsztat” 1983 nr 6.
- S. HARASIMIUK: Przegrani ludzie i dyrektorzy. „Tyg. Kult.” 1983 nr 45.
- B. ROGATKO: Kibicowanie. „Echo Krak.” 1983 nr 147.
- Z. BAUER: Punkt zwrotny. „Nowe Książ.” 1984 nr 1.
- M. OGÓREK: Stały fragment gry. „Odra” 1984 nr 2.
Powrót na górę↑
[edytuj] Lustro pana Grymsa
- Z. BESZCZYŃSKA: Czerwień. „Nowe Książ.” 1996 nr 4.
- G. LESZCZYŃSKI: Zwierciadlana zagadka. „Guliwer” 1996 nr 3.
- R. RADŁOWSKA: Teoria nieprawdopodobieństwa. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 195 dod. „Gaz. w Kr.” [dot. też: Władca Lewawu].
Powrót na górę↑
[edytuj] Córka czarownic
- A.M. KRAJEWSKA: Dorastanie do władzy. „Guliwer” 1992 nr 4.
- E. NOWACKA: Rywalizacja z klasykami. „Nowe Książ.” 1992 nr 5.
- A. BALUCH: Nowe arcydzieło. Wokół tematu spełnienia w „Córce czarownic” Doroty Terakowskiej. „Polonistyka” 1994 nr 9, przedr. w tejże: Ceremonie literackie, a więc obrazy, zabawy i wzorce w utworach dla dzieci. Kr. 1996.
- J. MIKOŁAJEWSKI: Powieść z przeszłością. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 140 dod. „Książki” nr 6.
- J. ZIELIŃSKI: Dojrzewanie do wolności. [on-line] [dostęp 6 grudnia 2013]. Dostępny w Internecie: http://terakowska.art.pl/recenzje/corka2.htm.
- Córka czarownic Doroty Terakowskiej. Oprac. D. Mafutala-Makuch. Tor.: Literat [2014], 180 s. Lektury Wszech Czasów, 118 [materiały pomocnicze dla szkół].
Powrót na górę↑
[edytuj] Samotność Bogów
- P. ŚLIWIŃSKI: Czar padł. „Megaron” 1998 nr VII/VIII. – M. ZAJĄC: Baśń nie baśń. „Nowe Książ.” 1998 nr 10.
- T.A. OLSZAŃSKI: Baśń nie nowa i nie mądra. „Miesięcznik” 1999 nr 114.
Powrót na górę↑
[edytuj] Tam, gdzie spadają anioły
- A. BALUCH: Trzy ujęcia tematu; G. LESZCZYŃSKI: Kamień filozoficzny Ery Wodnika; M. ZAJĄC: Czerń? Biel? Szarość? „Guliwer” 1999 nr 6.
- E. NOWACKA: Białe pióro, czarny ptak. „Nowe Książ.” 1999 nr 7.
- R. RADŁOWSKA: Istnieje jakaś harmonia. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 73 dod. „Gaz. w Kr.”.
- M. ŻEBROWSKA. „Zesz. Teol.” 2004 nr 2.
Powrót na górę↑
[edytuj] W krainie kota
- A. BALUCH: Sny, podróże czy opowieści? „Nowe Książ.” 1996 nr 9.
- M. ZAJĄC: W poszukiwaniu samego siebie. „Guliwer” 1996 nr 6.
- T. NYCZEK: Kot w królestwie tarota. „Gaz. Wybor.” 1997 nr 13.
- J. SZCZEŚNIAK: O wędrówkach i wędrowcach – czyli rozważania o baśni Doroty Terakowskiej „W krainie kota”. „Guliwer” 2004 nr 2.
- J. ZIELIŃSKI: Dwoje podróżnych nie licząc kota [on-line] [dostęp 6 grudnia 2013]. Dostępny w Internecie: http://terakowska.art.pl/recenzje/kot4.htm.
Powrót na górę↑
- A. BALUCH: Czytać ciałem. „Nowe Książ.” 2001 nr 5.
- P. CZAPLIŃSKI: Nadnaturalny dar ułomności. „Polityka” 2001 nr 14.
- A. FRAJLICH: Głos z „wichrowej burzy”. „Nowy Dz.”, Nowy Jork 2001 nr z 6.07. dod. „Prz. Pol.”.
- J. HENNELOWA: Lektura nie do poduszki. „Tyg. Powsz.” 2001 nr 16.
- K. MASŁOŃ: Taniec mongoła na szkle. „Rzeczpospolita” 2001 nr 80.
- K. MASŁOŃ: Trzeci chromosom. „Mag. Lit.” 2001 nr 3.
- P. CZAPLIŃSKI: Schodzenie na ziemię. W tegoż: Efekt bierności. Kr. 2004.
- D. URBAŃSKA: Każde dziecko jest Darem Pana. O „Poczwarce” Doroty Terakowskiej. „Świat i Sł.” 2007 nr 1.
- M. BOLIŃSKA: Kształt pięknie ukryty w DS.? O „Poczwarce” Doroty Terakowskiej. W: Dialog kultur w edukacji. Lubl. 2009.
- M. BOLIŃSKA: W symbiozie, czyli Doroty Terakowskiej przestrzeń między Poczwarką a Dobrym adresem. „Państ. i Społ.” 2013 nr 3 [dot. też: Dobry adres to człowiek].
- D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Piękno i brzydota jako kulturowe wyznaczniki oceny osób niepełnosprawnych. (Na przykładzie „Poczwarki” Doroty Terakowskiej). W: Język, estetyka, sztuka. Bydg. 2014.
- W. TOMASZEWSKA: Cytat jako metatekst. Księga Genesis w strukturze powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Znaczenie, tekst, kultura. Wwa 2014.
- W. TOMASZEWSKA: Bóg stworzenia i Bóg zmartwychwstania. Modalności doświadczenia Boga w powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Sacrum na nowo poszukiwane. Lubl. 2015.
- E. WIELGOSZ: Świat w środku. „Wychowawca” 2016 nr 10.
- W. KOCHMAŃSKA: Obraz dziecka w powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Współczesny i dawny obraz dziecka w języku. Szczec. 2017.
- Zob. też Wywiady.
Powrót na górę↑
[edytuj] Być rodziną, czyli Jak zmieniamy się przez całe życie. [Cz.] 2.
Powrót na górę↑
- M. KĄKIEL: Wyrastanie z bylejakości. „Nowe Książ.” 2003 nr 6.
- A. ROZTECKA. „Pogranicza” 2003 nr 2.
- A. BALUCH: Tajemniczy świat wyobraźni Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2005 nr 1.
- M. FRES: „Ono”, czyli bajka o wilku. „Migotania, Przejaśnienia” 2006 nr 3.
Powrót na górę↑
[edytuj] Dobry adres to człowiek
- M. BOLIŃSKA: W symbiozie, czyli Doroty Terakowskiej przestrzeń między Poczwarką a Dobrym adresem. „Państwo i Społeczeństwo” 2013 nr 3 [dot. też: Poczwarka].
Powrót na górę↑
Katarzyna Batora