|
|
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) |
Linia 8: |
Linia 8: |
| <div class='biogram'> | | <div class='biogram'> |
| ==BIOGRAM== | | ==BIOGRAM== |
− | Urodzona 2 lutego 1968 w Wałbrzychu; córka Janusza Batora i Elżbiety z domu Borowieckiej. Uczęszczała do I Liceum Ogólnokształcącego w Wałbrzychu. Po zdaniu matury w 1987 i rocznej przerwie na działalność teatralną studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim; magisterium uzyskała w 1993. Następnie odbyła studia doktoranckie w Szkole Nauk Społecznych Instytutu Filozofii i Socjologii (IFiS) PAN w Warszawie. Debiutowała w 1996 rozprawą ''Psychoanaliza Freuda i feminizm - dwie hermeneutyki kultury'', opublikowaną w „Przeglądzie Filozoficznym” (nr 4). Artykuły z zakresu filozofii feministycznej i gender studies oraz przekłady z języka angielskiego ogłaszała także m.in. w pismach: „Społeczeństwo Otwarte” (1997), „Teksty Drugie” (1998-2000, 2004), „Kultura i Społeczeństwo” (2001, 2003, 2007), „Sztuka i Filozofia” (2005), „Kultura Współczesna” (2009). W 1996-1998 prowadziła seminaria poświęcone problematyce feministycznej na Uniwersytecie Warszawskim. W związku ze swymi badaniami nad teoriami feministycznymi wyjeżdżała na kilkumiesięczne stypendia na Universität Bremen (1996), Central European University w Budapeszcie (1997/98), Middlesexs University w Londynie (1998/99; studiowała tu psychoanalizę u prof. Bernarda Burgoyne’a z Institute of Social and Health Research). W 1998 doktoryzowała się w Instytucie Filozofii i Socjologii (IFiS) PAN na podstawie rozprawy ''Feminizm, postmodernizm, psychoanaliza. Filozoficzne dylematy feministek „drugiej fali”''? (promotor prof. Paweł Dybel); następnie w 1999-2008 pracowała w IFiS PAN jako adiunkt, od 2000 w Zespole Psychoanalizy i Badań nad Kategorią „Gender” w Filozofii Współczesnej. Dwukrotnie wyjeżdżała do Stanów Zjednoczonych na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej: najpierw do Graduate School for Social Research w Nowym Jorku (1999/2000), a potem na kwerendę dotyczącą życia i twórczości prof. Feliksa Grossa (2002). Współpracowała z Instytutem Spraw Publicznych, dla którego przygotowywała ujęte z perspektywy feministycznej prace o wizerunku kobiety w reklamie i debacie politycznej. Trzykrotnie przebywała w Japonii, kolejno na stypendiach Japan Society for the Promotion of Science (2001/03; zajęła się wówczas problematyką gender w kulturze japońskiej), Cannon Foundation in Europe (2005/06; badała kulturę Kawaii) i Japan Foundation Scholarship (2010/11; studiowała subkulturę Otaku). Refleksje związane z pobytem w Japonii zamieściła w książce ''Japoński wachlarz ''(2004, wyd. poszerz. 2011). W 2007-11 wykładała na Wydziale Kultury Japonii w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych w Warszawie. Jako prozaik debiutowała w 2001 utworem ''Z mlekiem matki lustro i lód'' na łamach „Twórczości” (nr 8). Fragmenty jej prozy były drukowane też w „Tytule”, „Odrze”, „Czasie Kultury” i „Katedrze”. Felietony (z różną częstotliwością) publikowała w „Gazecie Wyborczej” (m.in. cykl ''Z kraju nad Wisłą)'', relacje ze swoich podróży ogłaszała w magazynach podróżniczych „National Geographic” i „Voyage”. W 2010, 2012 i 2013 była członkiem jury Nagrody im. R. Kapuścińskiego za reportaż literacki. W 2011 zrezygnowała z pracy naukowej na rzecz twórczości literackiej. W 2012 na zamku w Książu odebrała nominację na ambasadorkę miasta Wałbrzycha i statuetkę stokrotki. W tymże roku przebywała na stypendiach literackich w szwedzkim Visby Center for Writers and Translators oraz w Niemczech na Literariche Colloquium Berlin. W 2013 otrzymała Nagrodę Literacką Nike za powieść ''Ciemno, prawie noc'', w 2017 za całokształt twórczości Uznamską Nagrodę Literacką. Mieszka pod Warszawą. | + | Urodzona 2 lutego 1968 w Wałbrzychu; córka Janusza Batora i Elżbiety z domu Borowieckiej. Uczęszczała do I Liceum Ogólnokształcącego w Wałbrzychu. Po zdaniu matury w 1987 i rocznej przerwie na działalność teatralną studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim; magisterium uzyskała w 1993. Następnie odbyła studia doktoranckie w Szkole Nauk Społecznych Instytutu Filozofii i Socjologii (IFiS) PAN w Warszawie. Debiutowała w 1996 rozprawą ''Psychoanaliza Freuda i feminizm - dwie hermeneutyki kultury'', opublikowaną w „Przeglądzie Filozoficznym” (nr 4). Artykuły z zakresu filozofii feministycznej i gender studies oraz przekłady z języka angielskiego ogłaszała także m.in. w pismach: „Społeczeństwo Otwarte” (1997), „Teksty Drugie” (1998-2000, 2004), „Kultura i Społeczeństwo” (2001, 2003, 2007), „Sztuka i Filozofia” (2005), „Kultura Współczesna” (2009). W 1996-1998 prowadziła seminaria poświęcone problematyce feministycznej na Uniwersytecie Warszawskim. W związku ze swymi badaniami nad teoriami feministycznymi wyjeżdżała na kilkumiesięczne stypendia na Universität Bremen (1996), Central European University w Budapeszcie (1997/98), Middlesexs University w Londynie (1998/99; studiowała tu psychoanalizę u prof. Bernarda Burgoyne’a z Institute of Social and Health Research). W 1998 doktoryzowała się w Instytucie Filozofii i Socjologii (IFiS) PAN na podstawie rozprawy ''Feminizm, postmodernizm, psychoanaliza. Filozoficzne dylematy feministek „drugiej fali”''? (promotor prof. Paweł Dybel); następnie w 1999-2008 pracowała w IFiS PAN jako adiunkt, od 2000 w Zespole Psychoanalizy i Badań nad Kategorią „Gender” w Filozofii Współczesnej. Dwukrotnie wyjeżdżała do Stanów Zjednoczonych na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej: najpierw do Graduate School for Social Research w Nowym Jorku (1999/2000), a potem na kwerendę dotyczącą życia i twórczości prof. Feliksa Grossa (2002). Współpracowała z Instytutem Spraw Publicznych, dla którego przygotowywała ujęte z perspektywy feministycznej prace o wizerunku kobiety w reklamie i debacie politycznej. Trzykrotnie przebywała w Japonii, kolejno na stypendiach Japan Society for the Promotion of Science (2001/03; zajęła się wówczas problematyką gender w kulturze japońskiej), Cannon Foundation in Europe (2005/06; badała kulturę Kawaii) i Japan Foundation Scholarship (2010/11; studiowała subkulturę Otaku). Refleksje związane z pobytem w Japonii zamieściła w książce ''Japoński wachlarz ''(2004, wyd. poszerz. 2011). W 2007-11 wykładała na Wydziale Kultury Japonii w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych w Warszawie. Jako prozaik debiutowała w 2001 utworem ''Z mlekiem matki lustro i lód'' na łamach „Twórczości” (nr 8). Fragmenty jej prozy były drukowane też w „Tytule”, „Odrze”, „Czasie Kultury” i „Katedrze”. Felietony (z różną częstotliwością) publikowała w „Gazecie Wyborczej” (m.in. cykl ''Z kraju nad Wisłą)'', relacje ze swoich podróży ogłaszała w magazynach podróżniczych „National Geographic” i „Voyage”. W 2010, 2012 i 2013 była członkiem jury Nagrody im. R. Kapuścińskiego za reportaż literacki. W 2011 zrezygnowała z pracy naukowej na rzecz twórczości literackiej. W 2012 na zamku w Książu odebrała nominację na ambasadorkę miasta Wałbrzycha i statuetkę stokrotki. W tymże roku przebywała na stypendiach literackich w szwedzkim Visby Center for Writers and Translators oraz w Niemczech na Literariche Colloquium Berlin. W 2013 otrzymała Nagrodę Literacką Nike za powieść ''Ciemno, prawie noc'', w 2017 za całokształt twórczości Uznamską Nagrodę Literacką, w 2018 wraz z tłumaczką Esther Kinsky niemiecką Nagrodę Literacką im. H. Hessego. Mieszka w Podkowie Leśnej pod Warszawą. |
| </div> <!-- biogram --> | | </div> <!-- biogram --> |
| | | |
Linia 26: |
Linia 26: |
| <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2009, plik w formacie EPUB, MOBI. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Buczek. Wwa: W.A.B. 2013, płyta CD w formacie mp3. ''Archipelagi.''</p> | | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2009, plik w formacie EPUB, MOBI. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Buczek. Wwa: W.A.B. 2013, płyta CD w formacie mp3. ''Archipelagi.''</p> |
| <p class='comment'>Nagroda Szczyty Kultury w 2009 oraz w 2010: Nagroda w Konkursie Lit. Pol. Tow. Wydawców, Śląski Wawrzyn Lit. 2010 – Nagroda Biblioteki Śląskiej, nominacje do Nagrody Lit. Gdynia i Nagrody Lit. Nike, nominacja do finału niem. międzynarodowej nagrody lit. German International Literary Award - Haus der Kulturen der Welt 2011.</p> | | <p class='comment'>Nagroda Szczyty Kultury w 2009 oraz w 2010: Nagroda w Konkursie Lit. Pol. Tow. Wydawców, Śląski Wawrzyn Lit. 2010 – Nagroda Biblioteki Śląskiej, nominacje do Nagrody Lit. Gdynia i Nagrody Lit. Nike, nominacja do finału niem. międzynarodowej nagrody lit. German International Literary Award - Haus der Kulturen der Welt 2011.</p> |
− | <p class='comment'>Przekł.: chorw.: Pješčana gora. [Przeł.] M. Martić. Zaprešić 2013, – czes.: Pískový vrch. [Przeł.] I. Mikešová. Praha 2015, – franc.: Le Mont-de-Sable. [Przeł.] C. Raszka-Dewez. Lausanne 2014, – hebr.: Har ha-hŵl / Yŵana(h) Batŵr. [Przeł.] I. Halpern. Yrwšalayim 2012, – maced.: Pesočna Planina. [Przeł.] A. Todevska . Skopje 2013, – niem.: Sandberg. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2011, wyd. nast. tamże: 2012, 2015, – ukr.: Pìŝana gora. [Przeł.] N. Snâdanko. L'vìv 2015, – wegier.: Homokhegy. [Przeł.] P. Hermann. Budapeszt [2011].</p> | + | <p class='comment'>Przekł.: chorw.: Pješčana gora. [Przeł.] M. Martić. Zaprešić 2013, – czes.: Pískový vrch. [Przeł.] I. Mikešová. Praha 2015, – franc.: Le Mont-de-Sable. [Przeł.] C. Raszka-Dewez. Lausanne 2014, – hebr.: Har ha-hŵl. [Przeł.] I. Halpern. Yrwšalayim 2012, – maced.: Pesočna Planina. [Przeł.] A. Todevska . Skopje 2013, – niem.: Sandberg. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2011, wyd. nast. tamże: 2012, 2015, – słoweń.: Peščena gora. [Przeł.] S. Pavlović. Novo mesto 2017, – ukr.: Pìŝana gora. [Przeł.] N. Snâdanko. L'vìv 2015, – wegier.: Homokhegy. [Przeł.] P. Hermann. Budapeszt [2011].</p> |
| <li> [[#Chmurdalia|Chmurdalia]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2010, 501 s. ''Archipelagi.'' Wyd. nast. tamże 2012.</li> | | <li> [[#Chmurdalia|Chmurdalia]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2010, 501 s. ''Archipelagi.'' Wyd. nast. tamże 2012.</li> |
− | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2010, plik w formacie EPUB, MOBI. ''Archipelagi.'' –</p> | + | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2010, plik w formacie EPUB, MOBI. ''Archipelagi.''</p> |
| <p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Buczek. Wwa: W.A.B. 2013, płyta CD w formacie mp3, EPUB, MOBI.</p> | | <p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Buczek. Wwa: W.A.B. 2013, płyta CD w formacie mp3, EPUB, MOBI.</p> |
| <p class='comment'>Nominacja do finału Nagrody Lit. Nike w 2011.</p> | | <p class='comment'>Nominacja do finału Nagrody Lit. Nike w 2011.</p> |
− | <p class='comment'>Przekł. niem.: Wolkenfern. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2013, wyd. nast.: tamże 2014, – węgier.: Homokfelhő. [Przeł.] P. Hermann. Budapeszt 2014.</p> | + | <p class='comment'>Przekł.: niem.: Wolkenfern. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2013, wyd. nast.: tamże 2014, – węgier.: Homokfelhő. [Przeł.] P. Hermann. Budapeszt 2014.</p> |
− | <li> [[#Ciemno, prawie noc|Ciemno, prawie noc]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2012, 524 s. ''Archipelagi.'' Wyd. nast.: wyd. 2 Wwa: W.A.B. - Grupa Wydawn. Foksal 2013, tamże: wyd. 3 2013, wyd. 4 2014, wyd. 5 2016.</li> | + | <li> [[#Ciemno, prawie noc|Ciemno, prawie noc]]. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 2012, 524 s. ''Archipelagi.'' Wyd. nast.: wyd. 2 Wwa: W.A.B. - Grupa Wydawn. Foksal 2013, tamże: wyd. 3 2013, wyd. 4 2014, wyd. 5 2016, 2018.</li> |
| <p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Buczek. Wwa: W.A.B. 2013, 1 płyta CD w formacie mp3. – Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2013, plik w formacie EPUB, MOBI.</p> | | <p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Buczek. Wwa: W.A.B. 2013, 1 płyta CD w formacie mp3. – Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2013, plik w formacie EPUB, MOBI.</p> |
| <p class='comment'>Nagroda Lit. Nike w 2013; nominacja do półfinałów Lit. Nagrody Europy Środkowej Angelus w 2013.</p> | | <p class='comment'>Nagroda Lit. Nike w 2013; nominacja do półfinałów Lit. Nagrody Europy Środkowej Angelus w 2013.</p> |
− | <p class='comment'>Adapt. radiowa fragm.: Czytają E. Skibińska, M. Czarnik. [40 odcinków]. Radio 2013. Dostęp on-line [23 października 2013]: Dostępny w Internecie: http://ninateka.pl/film/ciemno-prawie-noc-joanna-bator-1-40.</p> | + | <p class='comment'>Adapt. radiowa fragm.: Czytają E. Skibińska, M. Czarnik. [40 odcinków]. Radio 2013. Dostępne do wysłuchania na platformie internetowej Ninateka.</p> |
− | <p class='comment'>Przekł.: niem.: Dunkel, fast Nacht.. [Przeł.] L. Palmes. Berlin 2016, – serb.: Mračno da skoro je noć. [Przeł.] J. Jović. Belgrad 2016.</p> | + | <p class='comment'>Przekł.: bułg.: T'mno, počti noŝ. [Przeł.] K. Krumov. Sofiâ 2017, – hebr.: Ḥašẇk, k̇imaʿt laylah. [Przeł.] I. Halpern. Yerẇšalaiym 2017, – niem.: Dunkel, fast Nacht.. [Przeł.] L. Palmes. Berlin 2016, – serb.: Mračno da skoro je noć. [Przeł.] J. Jović. Belgrad 2016, – słoweń.: Temno, skoraj noč. [Przeł.] J. Unul. Ljubljana 2018, węgier.: Szinte éjsötét. [Przeł.] P. Hermann. Budapest 2016.</p> |
| <li> Las latających wiewiórek. [Opowiadania dla dzieci; współaut.:] K. Łukaszewicz. Ilustr.: M. Starska. Kr.: Galeria Sztuki Współcz. Bunkier Sztuki 2013, 23 s. ''Ser. Małego Klubu Bunkra Sztuki''.</li> | | <li> Las latających wiewiórek. [Opowiadania dla dzieci; współaut.:] K. Łukaszewicz. Ilustr.: M. Starska. Kr.: Galeria Sztuki Współcz. Bunkier Sztuki 2013, 23 s. ''Ser. Małego Klubu Bunkra Sztuki''.</li> |
− | <li> [[#Rekin z parku Yoyogi|Rekin z parku Yoyogi]]. Wwa: W.A.B. 2014, 240 s. ''Terra Incognita''. Wyd.</li> | + | <li> [[#Rekin z parku Yoyogi|Rekin z parku Yoyogi]]. Wwa: W.A.B. 2014, 240 s. ''Terra Incognita''. Wyd. łącznie z poz. 5 pt. Japonia. Smaki i znaki. Wwa: W.A.B. - Grupa Wydawn. Foksal 2016, 560 s. ''Poruszyć Świat.''</p> |
− | <p class='comment'>łącznie z poz. 5 pt. Japonia. Smaki i znaki. Wwa: W.A.B. - Grupa Wydawn. Foksal 2016, 560 s. ''Poruszyć Świat.''</p>
| + | |
| <p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Dereszowska. Wwa: Bibl. Akustyczna 2014, 1 płyta CD w formacie mp3. ''Ser. podróżnicza. Usłyszeć Św''iat; Wwa: Grupa Wydawn. Foksal 2014, 1 płyta CD w formacie mp3. ''Terra Incognita.'' – Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2014, pliki w formacie EPUB, MOBI. ''Terra Incognito.''</p> | | <p class='comment'>Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Dereszowska. Wwa: Bibl. Akustyczna 2014, 1 płyta CD w formacie mp3. ''Ser. podróżnicza. Usłyszeć Św''iat; Wwa: Grupa Wydawn. Foksal 2014, 1 płyta CD w formacie mp3. ''Terra Incognita.'' – Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2014, pliki w formacie EPUB, MOBI. ''Terra Incognito.''</p> |
| <p class='comment'>Zbiór krótkich tekstów reportażowych na temat współczesnej Japonii.</p> | | <p class='comment'>Zbiór krótkich tekstów reportażowych na temat współczesnej Japonii.</p> |
Linia 47: |
Linia 46: |
| <li> [[#Rok królika|Rok królika]]. [Powieść]. Kr.: Znak 2016, 480 s.</li> | | <li> [[#Rok królika|Rok królika]]. [Powieść]. Kr.: Znak 2016, 480 s.</li> |
| <li> [[#Purezento|Purezento]]. [Powieść]. Kraków: Znak 2017, 288 s.</li> | | <li> [[#Purezento|Purezento]]. [Powieść]. Kraków: Znak 2017, 288 s.</li> |
− | <p class='block'>Przekłady utworów J. Bator w antologii tur.: Kehribar ülkesinden yeni öyküler. Çağdaş Polonya edebiyatı antolojisi. [Oprac.] N. Yüce. İstanbul 2014.</p> | + | <p class='block'>Przekłady tekstów J. Bator w antologiach zagranicznych: ang.: Jewish translation, translating Jewishness. [Red.:] M. Waligórska, T. Kohn. Berlin; Boston 2018, – tur.: Kehribar ülkesinden yeni öyküler. Çağdaş Polonya edebiyatı antolojisi. [Oprac.:] N. Yüce. İstanbul 2014.</p> |
| </ol> | | </ol> |
| | | |
Linia 62: |
Linia 61: |
| | | |
| <div id='secondary'> | | <div id='secondary'> |
| + | |
| ==OPRACOWANIA (wybór)== | | ==OPRACOWANIA (wybór)== |
| | | |
Linia 67: |
Linia 67: |
| <ul> | | <ul> |
| <li>Ank. 2013.</li> | | <li>Ank. 2013.</li> |
− | <li> Wywiady: Miłość feministki. Rozm. B. Pawłowicz. „Elle” 2003 nr 7 [dot.: Kobieta]; Gaijiinka w Harajuku. Rozm. S. Kwiecień. „Gentleman” 2005 nr 344 [dot.: Japoński wachlarz]; Inna twarz Japonii. Rozm. M. Flak. „Tyg. Powsz.” 2005 nr 44 [dot.: Japoński wachlarz]; Melancholijna sybarytka. Rozm. J. Winiarski. „Czas Kult.” 2009 nr 3; Miasto silnych kobiet. Rozm. A. Kołodyńska. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 49 dod. „Wrocław” [dot.: Piaskowa Góra]; Saga z osiedla wielkiej płyty. Rozm. J. Kurkiewicz. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 126 [dot.: Piaskowa Góra]; Odyska. Rozm. A. Michalak. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 129 dod. „Wysokie Obcasy” nr 22 [dot.: Chmurdalia]; Włóczęga jako metoda. Rozm. A. Wolny-Hamkało. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 22 [dot.: Chmurdalia]; Tekstowe rozkosze. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 133 [dot.: Chmurdalia]; Joanna Bator o książce i swoim mieście. Rozm. K. Smerd. „Tyg. Wałbrzyski” 2012 nr 47 [dot.: Ciemno, prawie noc]; Japonia poznana przez ciało. Rozm. M. Socha i M. Bałczewski. „Arterie”, Łódź 2012 nr 2 [dot.: Japoński wachlarz. Powroty]; Mój dekalog. Rozm. D. Wodecka. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 257, przedr. w: D. Wodecka: Polonez na polu minowym. Wwa 2013; Śni mi się czarna woda. Rozm. J. Wierzejska. „Nowe Książ.” 2012 nr 5 [dot.: Ciemno, prawie noc]; Idealny sposób na kwietniową noc. (Rozmowa z Joanną Bator). Rozm. J. Winiarski. [on-line] [dostęp 15 marca 2013]. Dostępny w Internecie: http://www.literaturajestsexy.pl/idealny-sposob-na-kwietniowa-noc-rozmowa-z-joanna-bator/http://www.literaturajestsexy.pl/idealny-sposob-na-kwietniowa-noc-rozmowa-z-joanna-bator/; Interesuje mnie przede wszystkim opowiadanie ciekawych historii. Rozm. A. Bienias. „Fraza” 2014 nr 3; Nienażyta. Rozm. T. Kwaśniewski. „Newsweek Polska” 2013 nr 51/52; O Żydzie na strychu i tożsamości mieszańca. Z Joanną Bator, Esther Kinsky rozm. M. Waligórski. Oprac.: N. Müller. Tłum. z niem. I. Suszczyńska. „Przekładaniec” 2014 nr 29 [dot.: Piaskowa góra]; Samotność niemal doskonała. Rozm. M. Wapińska. „Dz. Gaz. Prawna” 2014 nr 80 dod. „Kult. i Program TV” [dot.: Rekin z parku Yoyogi] ; Lubię cynamon, zahaczki i słoje ze wspomnieniami. Rozm. M. Fox. „Śląsk” 2015 nr 6; O kobiecych przyjaźniach, wspomnieniach z podróży i ... Powst. 2015 [on-line] [dostęp 3 listopada 2016]. Dostępny w Internecie: https://www.kongreskobiet.pl/pl-PL/news/show/o_kobiecych_przyjazniach,_wspomnieniach_z_podrozy_i_-_rozmowa_z_pisarka_joanna_bator; Wielkie włochate męskie ucho. Rozm. D. Piwowarczyk, J. Kurkiewicz. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 12 [dot. m.in.: Rok królika]; Joanna Bator: źle wyglądam w berecie. Rozm. D. Wodecka.”Gaz. Wybor.” 2016 nr 293 dod. „Wrocław”; Potworności i przetwory. Rozm. M. Sowiński. „Tyg. Powsz.: 2016 nr 50 [dot. m.in.: Rok królika]; Dopóki biegniesz jesteś Młoda. Rozm. A. Rączkowska. „Twój Styl” 2017 nr1 [dot. m.in.: Purezento]; Najpiękniejsze purezento w życiu. Rozm. N. Szostak. „Gaz. Wybor.” 2017 nr 292.; Szukając życia. Rozm. M. Strzelecka. „Uroda Życia” 2017 nr 3.</li> | + | <li> Wywiady: Miłość feministki. Rozm. B. Pawłowicz. „Elle” 2003 nr 7 [dot.: Kobieta]; Prawdziwe pisanie rodzi się we krwi. Rozm. J. Hetman. „Książki. Magazyn Literacki” 2003 nr 1; Gaijiinka w Harajuku. Rozm. S. Kwiecień. „Gentleman” 2005 nr 344 [dot.: Japoński wachlarz]; Inna twarz Japonii. Rozm. M. Flak. „Tyg. Powsz.” 2005 nr 44 [dot.: Japoński wachlarz]; Melancholijna sybarytka. Rozm. J. Winiarski. „Czas Kult.” 2009 nr 3; Miasto silnych kobiet. Rozm. A. Kołodyńska. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 49 dod. „Wrocław” [dot.: Piaskowa Góra]; Idealny sposób na kwietniową noc. (Rozmowa z Joanną Bator). Rozm. J. Winiarski. [on-line] [dostęp 15 marca 2013]. Dostępny w Internecie: http://www.literaturajestsexy.pl/idealny-sposob-na-kwietniowa-noc-rozmowa-z-joanna-bator/; Saga z osiedla wielkiej płyty. Rozm. J. Kurkiewicz. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 126 [dot.: Piaskowa Góra]; Odyska. Rozm. A. Michalak. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 129 dod. „Wysokie Obcasy” nr 22 [dot.: Chmurdalia]; Włóczęga jako metoda. Rozm. A. Wolny-Hamkało. „Tyg. Powsz.” 2010 nr 22 [dot.: Chmurdalia]; Tekstowe rozkosze. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 133 [dot.: Chmurdalia]; Joanna Bator o książce i swoim mieście. Rozm. K. Smerd. „Tyg. Wałbrzyski” 2012 nr 47 [dot.: Ciemno, prawie noc]; Japonia poznana przez ciało. Rozm. M. Socha i M. Bałczewski. „Arterie”, Łódź 2012 nr 2 [dot.: Japoński wachlarz. Powroty]; Mój dekalog. Rozm. D. Wodecka. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 257, przedr. w: D. Wodecka: Polonez na polu minowym. Wwa 2013; Śni mi się czarna woda. Rozm. J. Wierzejska. „Nowe Książ.” 2012 nr 5 [dot.: Ciemno, prawie noc]; Nienażyta. Rozm. T. Kwaśniewski. „Newsweek Polska” 2013 nr 51/52; Interesuje mnie przede wszystkim opowiadanie ciekawych historii. Rozm. A. Bienias. „Fraza” 2014 nr 3; O Żydzie na strychu i tożsamości mieszańca. Z Joanną Bator, Esther Kinsky rozm. M. Waligórski. Oprac.: N. Müller. Tłum. z niem. I. Suszczyńska. „Przekładaniec” 2014 nr 29 [dot.: Piaskowa góra]; Samotność niemal doskonała. Rozm. M. Wapińska. „Dz. Gaz. Prawna” 2014 nr 80 dod. „Kult. i Program TV” [dot.: Rekin z parku Yoyogi] ; Lubię cynamon, zahaczki i słoje ze wspomnieniami. Rozm. M. Fox. „Śląsk” 2015 nr 6; O kobiecych przyjaźniach, wspomnieniach z podróży i ... Powst. 2015 [on-line] [dostęp 3 listopada 2016]. Dostępny w Internecie: https://www.kongreskobiet.pl/pl-PL/news/show/o_kobiecych_przyjazniach,_wspomnieniach_z_podrozy_i_-_rozmowa_z_pisarka_joanna_bator; Wielkie włochate męskie ucho. Rozm. D. Piwowarczyk, J. Kurkiewicz. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 12 [dot. m.in.: Rok królika]; Joanna Bator: źle wyglądam w berecie. Rozm. D. Wodecka.”Gaz. Wybor.” 2016 nr 293 dod. „Wrocław”; Potworności i przetwory. Rozm. M. Sowiński. „Tyg. Powsz.: 2016 nr 50 [dot. m.in.: Rok królika]; Dopóki biegniesz jesteś Młoda. Rozm. A. Rączkowska. „Twój Styl” 2017 nr1 [dot. m.in.: Purezento]; Najpiękniejsze purezento w życiu. Rozm. N. Szostak. „Gaz. Wybor.” 2017 nr 292.; Szukając życia. Rozm. M. Strzelecka. „Uroda Życia” 2017 nr 3.</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 76: |
Linia 76: |
| <ul> | | <ul> |
| <li> J. SZEWCZYK: Herstorie podszyte mitem. O strategiach narracyjnych w powieściach Joanny Bator. „Ruch Lit.” 2010 nr 6.</li> | | <li> J. SZEWCZYK: Herstorie podszyte mitem. O strategiach narracyjnych w powieściach Joanny Bator. „Ruch Lit.” 2010 nr 6.</li> |
− | <li> M. ORSKI: Szkatułki Joanny Bator. W: Rozkład jazdy. Wr. 2012.</li>
| |
| <li> A. MROZIK: Akuszerki transformacji. Wwa 2012, passim.</li> | | <li> A. MROZIK: Akuszerki transformacji. Wwa 2012, passim.</li> |
| + | <li> M. ORSKI: Szkatułki Joanny Bator. W: Rozkład jazdy. Wr. 2012.</li> |
| <li> M. BOCZKOWSKA: Romantyczna miłość, toksyczny związek, perwersyjne rozstanie. O prozie Renaty Bożek, Joanny Bator i Agnieszki Drotkiewicz. W: Literatura i perwersje. Katow. 2013.</li> | | <li> M. BOCZKOWSKA: Romantyczna miłość, toksyczny związek, perwersyjne rozstanie. O prozie Renaty Bożek, Joanny Bator i Agnieszki Drotkiewicz. W: Literatura i perwersje. Katow. 2013.</li> |
| <li> J. KARWOWSKA: Druga płeć na wygnaniu. Kr. 2013, passim.</li> | | <li> J. KARWOWSKA: Druga płeć na wygnaniu. Kr. 2013, passim.</li> |
Linia 83: |
Linia 83: |
| <li> A. CZYŻAK: Nie-miasto Joanny Bator. „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia Poetica” 2014 [nr] 2.</li> | | <li> A. CZYŻAK: Nie-miasto Joanny Bator. „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia Poetica” 2014 [nr] 2.</li> |
| <li> A. JEZIERSKA: Macierzyństwo a gwałt. „Cudzoziemka” Marii Kuncewiczowej i trylogia wałbrzyska Joanny Bator. „Conversatoria Litteraria” 2016.</li> | | <li> A. JEZIERSKA: Macierzyństwo a gwałt. „Cudzoziemka” Marii Kuncewiczowej i trylogia wałbrzyska Joanny Bator. „Conversatoria Litteraria” 2016.</li> |
− | <li> A. Nęcka: „Grzeczne dziewczynki idą do nieba, niegrzeczne, gdzie chcą”. O powieściopisarstwie Joanny Bator. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 2. Katow. 2016.</li> | + | <li> K. NADANA-SOKOŁOWSKA: Czarownice, pijaczki, dziwaczki i wojowniczki. Obrazy starzejących się kobiet w wybranych powieściach polskich pisarek współczesnych. W: Oblicza kobiecej starości. Kr. 2016 [dot. też: I. Iwasiów: Pięćdziesiątka; O. Tokarczuk: Prowadź swój pług przez kości umarłych].</li> |
| + | <li> A. NĘCKA: „Grzeczne dziewczynki idą do nieba, niegrzeczne, gdzie chcą”. O powieściopisarstwie Joanny Bator. W: Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych. Cz. 2. Katow. 2016.</li> |
| + | <li> M. GERBER: Wie die Helvetier Waldenburg entdeckten. Zur Rezeption von Joanna Bator in der Schweiz. „Transfer. Reception studies” 2017 t. 2. </li> |
| + | <li> E. GÓRECKA: Kicz i marzenia. O „słodyczy” przestrzeni w prozie Joanny Bator = Kitsch and dreams. The „sweetness” of space in the prose of Joanna Bator. „Prace Literaturoznawcze” 2017 [nr] 5.</li> |
| + | <li> M. NOWICKA-FRANCZAK: Tak mi z sobą nie do twarzy. „Arterie”, Łódź 2017 nr 1. </li> |
| + | <li> K. WITCZAK: „Widmem, czy ciałem?”. Problem obecności w prozie Joanny Bator. „Filo-Sofija” 2017 nr 3.</li> |
| + | <li> J. PACYNIAK: Deutsche, polnische und ukrainische Grenzräume und das Gedächtnis der Dingwelt bei Olga Tokarczuk, Joanna Bator und Żanna Słoniowska. W: Auf den Ruinen der Imperien. Erzählte Grenzräume in der mittel- und osteuropäischen Literatur nach 1989. Berlin [2018].</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 120: |
Linia 126: |
| <li> E. PIETRZAK. „Civitas Hominibus” 2006 vol. 1.</li> | | <li> E. PIETRZAK. „Civitas Hominibus” 2006 vol. 1.</li> |
| <li> E. KANOŃCZUK: Przestrzeń „uzmysłowiona”. Psychogeografia miasta w „Japońskim wachlarzu” Joanny Bator. „ Białost. Studia Literaturoznawcze” 2014 [t.] 5.</li> | | <li> E. KANOŃCZUK: Przestrzeń „uzmysłowiona”. Psychogeografia miasta w „Japońskim wachlarzu” Joanny Bator. „ Białost. Studia Literaturoznawcze” 2014 [t.] 5.</li> |
− | <li> J. KARWOWSKA: Podróż nie tylko sentymentalna: „Japoński wachlarz” Joanny Bator w perspektywie antropologicznej. „Pr. Polonist.” Ser. 71: 2016.</li> | + | <li> J. KARWOWSKA: Podróż nie tylko sentymentalna: „Japoński wachlarz” Joanny Bator w perspektywie antropologicznej. „Pr. Polonist.” Ser. 71: 2016. </li> |
| <li> Zob. też Wywiady.</li> | | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
Linia 145: |
Linia 151: |
| <li> A. GALANT: Estetyka, aksjologia, autobiografia. O „Bambinie” Ingi Iwasiów i „Piaskowej Górze” Joanny Bator. W: Nowe dwudziestolecie. Pozn. 2011.</li> | | <li> A. GALANT: Estetyka, aksjologia, autobiografia. O „Bambinie” Ingi Iwasiów i „Piaskowej Górze” Joanny Bator. W: Nowe dwudziestolecie. Pozn. 2011.</li> |
| <li> A. TELAAK: Heimliche Nähe, unheimliche Intimität: Fremde und andere in Joanna Bators Roman „Piaskowa Góra". „Studia Germanica Gedanensia” 2014 [nr] 30.</li> | | <li> A. TELAAK: Heimliche Nähe, unheimliche Intimität: Fremde und andere in Joanna Bators Roman „Piaskowa Góra". „Studia Germanica Gedanensia” 2014 [nr] 30.</li> |
| + | <li> M. GRONENTHAL: Nostalgie und Sozialismus. Emotionale Erinnerung in der deutschen und polnischen Gegenwartsliteratur. Bielefeld 2018 [dot. m.in.: Piaskowa góra].</li> |
| + | <li> D. ŁUCZAK: Indywidualna stylistyka autora w przekładzie literackim na przykładzie powieści Joanny Bator „Piaskowa góra” i jej tłumaczenia na język niemiecki. „Rocznik Przekładoznawczy” 2018 [t.] 13.</li> |
| + | <li> P. URBAŃSKA: Trudna tożsamość. („Hanemann” Stefana Chwina – „Piaskowa Góra” Joanny Bator). W: O Gdańsku literackim 1945-2015. Archeologie miejsca, palimpsesty historii. Gdańsk 2018.</li> |
| <li> Zob. też Wywiady.</li> | | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
Linia 159: |
Linia 168: |
| <li> M. MALIŃSKA, J. BATOR, P. CZAPLIŃSKI: Czy silne dobro jest możliwe? „Res Publica Nova” 2010 nr 11/12 [dot. też: Piaskowa góra].</li> | | <li> M. MALIŃSKA, J. BATOR, P. CZAPLIŃSKI: Czy silne dobro jest możliwe? „Res Publica Nova” 2010 nr 11/12 [dot. też: Piaskowa góra].</li> |
| <li> D. NOWACKI: Nocnik Napoleona, czyli opowieści przechodnie. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 102.</li> | | <li> D. NOWACKI: Nocnik Napoleona, czyli opowieści przechodnie. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 102.</li> |
− | <li> M. MALIŃSKA, J. BATOR, P. CZAPLIŃSKI: Czy silne dobro jest możliwe? „Res Publica Nova” 2010 nr 11/12 [dot. też: Chmurdalia].</li>
| |
| <li> M. WAPIŃSKA: Nocnik Napoleona. „Dz. Gaz. Prawna” 2010 nr 84.</li> | | <li> M. WAPIŃSKA: Nocnik Napoleona. „Dz. Gaz. Prawna” 2010 nr 84.</li> |
− | <li> K. DUNIN. „dwutygodnik.com” [on-line] 2011 nr 61 [dostęp 25 maja 2013]. Dostępny w Internecie: http://www.ppibl.ibl.waw.pl/mediawiki/index.php?title=Joanna_BATOR. – M. ORSKI: Magia realizmu. „Prz. Powsz.” 2011 nr 1.</li> | + | <li> K. DUNIN. „dwutygodnik.com” [on-line] 2011 nr 61 [dostęp 25 maja 2013]. Dostępny w Internecie: http://www.dwutygodnik.com/artykul/1078-chmurdalia-joanna-bator.html</li> |
| + | <li> M. ORSKI: Magia realizmu. „Prz. Powsz.” 2011 nr 1.</li> |
| <li> J. SOBOLEWSKA: Przemiana matki Polki. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 214.</li> | | <li> J. SOBOLEWSKA: Przemiana matki Polki. „Gaz. Wybor.” 2011 nr 214.</li> |
| <li> Zob. też Wywiady.</li> | | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
Linia 194: |
Linia 203: |
| <li> T. SZPARA: Ciemno, ciemniej. „Bez Dogmatu” 2013 nr 4.</li> | | <li> T. SZPARA: Ciemno, ciemniej. „Bez Dogmatu” 2013 nr 4.</li> |
| <li> E. DEC, S. SKÓRA, P. HOMĘTOWSKA: Młodzi krytycy o „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator. „Odra” 2014 nr 6.</li> | | <li> E. DEC, S. SKÓRA, P. HOMĘTOWSKA: Młodzi krytycy o „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator. „Odra” 2014 nr 6.</li> |
− | <li> A. CZYŻAK: W poszukiwaniu języka skrzywdzonych : wokół "Ciemno, prawie noc" Joanny Bator. „Pozn. Studia Slaw.” 2015 nr 9.</li> | + | <li> A. CZYŻAK: W poszukiwaniu języka skrzywdzonych. Wokół „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator. „Pozn. Studia Slaw.” 2015 nr 9.</li> |
− | <li> A. ZATORA: Użycie konwencji : instrumentarium grozy i jego misja w „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator. „Acta Humana” 2015 nr 6.</li> | + | <li> A. ZATORA: Użycie konwencji: instrumentarium grozy i jego misja w „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator. „Acta Humana” 2015 nr 6.</li> |
| + | <li> J. POŚWIATOWSKA: Obcy, wróg, czy potwór? Odmiany inności w powieści Joanny Bator „Ciemno, prawie noc”. W: Inny, obcy, potwór. Kulturowo-społeczne aspekty odmienności przez wieki. Bydgoszcz 2016.</li> |
| + | <li> J. WOŹNIAK: Przestrzeń grozy w powieści Joanny Bator „Ciemno, prawie noc” . „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego. Seria Scripta Humana” 2017 t. 9. </li> |
| <li> A. ZATORA: Kant i hejterzy. Okrytycyzmie literackim i hejterstwie w oparciu o powieść „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator. W: Hejterstwo: nowa praktyka kulturowa? Łódź 2017.</li> | | <li> A. ZATORA: Kant i hejterzy. Okrytycyzmie literackim i hejterstwie w oparciu o powieść „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator. W: Hejterstwo: nowa praktyka kulturowa? Łódź 2017.</li> |
| + | <li> Z. SAWANIEWSKA-MOCHOWA: Potoczność jako narzędzie interpretacji świata na podstawie powieści Natalii Fiedorczuk-Cieślak „Jak pokochać centra handlowe” i Joanny Bator „Ciemno, prawie noc”. W: Kultura komunikacji potocznej w językach słowiańskich. Poznań 2018. </li> |
| <li> Zob. też Wywiady.</li> | | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
Linia 233: |
Linia 245: |
| <li> T. MIZERKIEWICZ: Psychopatologia życia celebryckiego. „Nowe Książ.” 2017 nr 6.</li> | | <li> T. MIZERKIEWICZ: Psychopatologia życia celebryckiego. „Nowe Książ.” 2017 nr 6.</li> |
| <li> J. SOBOLEWSKA: Pułapka Frankensteina. „Polityka” 2017 nr 2.</li> | | <li> J. SOBOLEWSKA: Pułapka Frankensteina. „Polityka” 2017 nr 2.</li> |
− | <li> R. WIŚNIEWSKI: Ciemno, prawie zmierzch. „Odra” 1917 nr 6.</li> | + | <li> R. WIŚNIEWSKI: Ciemno, prawie zmierzch. „Odra” 2017 nr 6.</li> |
| <li> Zob. też Wywiady.</li> | | <li> Zob. też Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |
Linia 242: |
Linia 254: |
| | | |
| <ul> | | <ul> |
| + | <li> A. BYRSKA: „Purezento” nie jest iki. „Fragile” 2017 nr 3//4. </li> |
| + | <li> A. ŻELAZIŃSKA: Odwijanie prezentu. „Polityka” 2017 nr z 12 XII.</li> |
| + | <li> T. MIZERKIEWICZ: Pod słońcem Japonii. „Nowe Książki” 2018 nr 4. </li> |
| + | <li> M. ORSKI: Prezent. „Odra” 2018 nr 4.</li> |
| + | <li> R. OSTASZEWSKI: Spękana, stłuczona. „Nowa Dekada Krakowska” 2018 nr 1. </li> |
| <li> Zob. Wywiady.</li> | | <li> Zob. Wywiady.</li> |
| </ul> | | </ul> |