|
|
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) |
Linia 9: |
Linia 9: |
| <div class='biogram'> | | <div class='biogram'> |
| ==BIOGRAM== | | ==BIOGRAM== |
− | <p>Urodzona 10 maja 1947 w Gdańsku; córka Zdzisława Stańczaka, dziennikarza, i Jadwigi z domu Strancman, dziennikarki, później poetki i autorki prozy autobiograficznej. W 1951 zamieszkała z rodzicami w Warszawie. Tam uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego im. Klementyny z Tańskich Hoffmanowej; w 1965 zdała maturę. Następnie studiowała filologię angielską na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W 1970 uzyskała magisterium i do 1972 pracowała jako nauczycielka języka angielskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. R. Traugutta w Warszawie. Debiutowała w 1969 przekładem prozy R. Hopkinsona pt. ''Chłopiec, który poszedł do pr''acy, opublikowanym na łamach pisma studenckiego „Itd” (nr 3) , a jako krytyk w 1970 artykułem na temat trudności tłumaczenia tekstów literackich pt. ''Pegaz i wędzidło'' („Itd” nr 38). Artykuły, szkice i recenzje ogłaszała następnie na łamach wielu czasopism, m.in. w „Nowym Wyrazie” (1972, 1974-75), „Kulturze” (1972-75), „Nowych Książkach” (od 1973 z przerwami) i „Twórczości” (od 1979 z przerwami). W 1974-77 uczęszczała na studia doktoranckie w IBL PAN, a po ich ukończeniu została zatrudniona na stanowisku asystenta w Pracowni Historii Literatury Współczesnej IBL (później Pracownia Literatury XX i XXI wieku, od 2012 Pracownia Współczesnej Literatury i Komunikacji Społecznej). W 1978 otrzymała tytuł doktora na podstawie rozprawy pt. ''Polska proza psychologiczna lat czterdziestych XX wieku ''(promotor prof. Michał Głowiński) i w 1979 przeszła na stanowisko adiunkta w IBL. W pracy badawczej zajmowała się literaturą współczesną ze szczególnym uwzględnieniem psychologizmu, zmian gatunkowych prozy XX w., komparatystyki oraz związków form artystycznych ze świadomością religijną. W 1981 przebywała na półrocznym stypendium naukowym na Sorbonie w Paryżu (Université Paris-Sorbonne). W latach osiemdziesiątych prowadziła wykłady na tematy literackie i religioznawcze w ramach nielegalnie działającego tzw. Latającego Uniwersytetu. W tym okresie zaczęła też brać udział w pracach Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, działającego przy IBL PAN. W 1990 została członkiem SPP. Od początku lat dziewięćdziesiątych aktywnie uczestniczyła w pracy kulturalno-społecznej, wydawniczej oraz w licznych konferencjach w kraju i za granicą stowarzyszeń na rzecz osób niepełnosprawnych. Działała w Polskim Stowarzyszeniu na rzecz Upośledzonych Umysłowo (od 1990), Stowarzyszeniu Rodzin i Opiekunów Osób z Zespołem Downa „Bardziej Kochani” (od 1994); została też członkiem redakcji wydawanego przez Stowarzyszenie kwartalnika „Bardziej Kochani” i stale współpracowała z czasopismem „Integracja”. Była też czynna w Stowarzyszeniu na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Iskra” (od 1994). Współpracowała z programami literackimi oraz społecznymi Polskiego Radia i Telewizji, podejmującymi problematykę edukacyjną i integracyjną osób niepełnosprawnych. Kontynuowała pracę naukową i krytycznoliteracką; w tym okresie drukowała artykuły i recenzje także m.in. w „Res Publice” (od 1988), a następnie w „Res Publice Nowej” (od 1993), Odrze (od 1992 z przerwami), „Tygodniku Powszechnym” (od 1995, z przerwami) i „Gazecie Wyborczej” (od 2005, z przerwami). W 1992 przebywała na stypendium naukowym w Institut für die Wissenschaften vom Menschen w Wiedniu. W tymże roku otrzymała habilitację w IBL PAN na postawie rozprawy pt. ''Mistyka dnia powszedniego. Poetyka doświadczeń wewnętrznych w prozie i poezji współczesnej''. Także w 1992 weszła w skład Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów; brała udział w jej konferencjach, wykładach oraz corocznie uczestniczyła w Dniach Książki Żydowskiej. W 1995 ponownie przebywała na stypendium naukowym w Paryżu, a w 1998 w Royal Swedish Academy of Sciences w Sztokholmie. Od 1996 corocznie brała udział w organizacji warszawskich „Mironaliów” na ulicy Tarczyńskiej, festynu poświęconego osobie i twórczości Mirona Białoszewskiego, z którym była zaprzyjaźniona wspólnie z mężem Tadeuszem Sobolewskim oraz matką Jadwigą Stańczakową. W 1998 otrzymała stanowisko docenta w IBL PAN. W tymże roku została członkiem Salzburg Seminar. W 2000 otrzymała tytuł naukowy profesora, a w 2001 stanowisko profesora zwyczajnego w IBL PAN. Od marca do czerwca 2001 pracowała jako wykładowca literatury polskiej na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. W 2002 zaczęła prowadzić zajęcia z zakresu filmoznawstwa na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2005 została członkiem Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii „Otwarta Rzeczpospolita”. W tym okresie zaczęła publikować teksty w miesięczniku psychologicznym „Charaktery”. Odbyła dwie podróże do Indii (2005, 2007).</p> | + | <p>Urodzona 10 maja 1947 w Gdańsku; córka Zdzisława Stańczaka, dziennikarza, i Jadwigi z domu Strancman, dziennikarki, później poetki i autorki prozy autobiograficznej. W 1951 zamieszkała z rodzicami w Warszawie. Tam uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego im. Klementyny z Tańskich Hoffmanowej; w 1965 zdała maturę. Następnie studiowała filologię angielską na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W 1970 uzyskała magisterium i do 1972 pracowała jako nauczycielka języka angielskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. R. Traugutta w Warszawie. Debiutowała w 1969 przekładem prozy R. Hopkinsona pt. ''Chłopiec, który poszedł do pr''acy, opublikowanym na łamach pisma studenckiego „Itd” (nr 3) , a jako krytyk w 1970 artykułem na temat trudności tłumaczenia tekstów literackich pt. ''Pegaz i wędzidło'' („Itd” nr 38). Artykuły, szkice i recenzje ogłaszała następnie na łamach wielu czasopism, m.in. w „Nowym Wyrazie” (1972, 1974-75), „Kulturze” (1972-75), „Nowych Książkach” (od 1973 z przerwami) i „Twórczości” (od 1979 z przerwami). W 1974-77 uczęszczała na studia doktoranckie w IBL PAN, a po ich ukończeniu została zatrudniona na stanowisku asystenta w Pracowni Historii Literatury Współczesnej IBL (później Pracownia Literatury XX i XXI wieku, od 2012 Pracownia Współczesnej Literatury i Komunikacji Społecznej). W 1978 otrzymała tytuł doktora na podstawie rozprawy pt. ''Polska proza psychologiczna lat czterdziestych XX wieku ''(promotor prof. Michał Głowiński) i w 1979 przeszła na stanowisko adiunkta w IBL. W pracy badawczej zajmowała się literaturą współczesną ze szczególnym uwzględnieniem psychologizmu, zmian gatunkowych prozy XX w., komparatystyki oraz związków form artystycznych ze świadomością religijną. W 1981 przebywała na półrocznym stypendium naukowym na Sorbonie w Paryżu (Université Paris-Sorbonne). W latach osiemdziesiątych prowadziła wykłady na tematy literackie i religioznawcze w ramach nielegalnie działającego tzw. Latającego Uniwersytetu. W tym okresie zaczęła też brać udział w pracach Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, działającego przy IBL PAN. W 1990 została członkiem SPP. Od początku lat dziewięćdziesiątych aktywnie uczestniczyła w pracy kulturalno-społecznej, wydawniczej oraz w licznych konferencjach w kraju i za granicą stowarzyszeń na rzecz osób niepełnosprawnych. Działała w Polskim Stowarzyszeniu na rzecz Upośledzonych Umysłowo (od 1990), Stowarzyszeniu Rodzin i Opiekunów Osób z Zespołem Downa „Bardziej Kochani” (od 1994); została też członkiem redakcji wydawanego przez Stowarzyszenie kwartalnika „Bardziej Kochani” i stale współpracowała z czasopismem „Integracja”. Była też czynna w Stowarzyszeniu na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Iskra” (od 1994). Współpracowała z programami literackimi oraz społecznymi Polskiego Radia i Telewizji, podejmującymi problematykę edukacyjną i integracyjną osób niepełnosprawnych. Kontynuowała pracę naukową i krytycznoliteracką; w tym okresie drukowała artykuły i recenzje także m.in. w „Res Publice” (od 1988), a następnie w „Res Publice Nowej” (od 1993), Odrze (od 1992 z przerwami), „Tygodniku Powszechnym” (od 1995, z przerwami) i „Gazecie Wyborczej” (od 2005, z przerwami). W 1992 przebywała na stypendium naukowym w Institut für die Wissenschaften vom Menschen w Wiedniu. W tymże roku otrzymała habilitację w IBL PAN na postawie rozprawy pt. ''Mistyka dnia powszedniego. Poetyka doświadczeń wewnętrznych w prozie i poezji współczesnej''. Także w 1992 weszła w skład Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów; brała udział w jej konferencjach, wykładach oraz corocznie uczestniczyła w Dniach Książki Żydowskiej. W 1995 ponownie przebywała na stypendium naukowym w Paryżu, a w 1998 w Royal Swedish Academy of Sciences w Sztokholmie. Od 1996 corocznie brała udział w organizacji warszawskich „Mironaliów” na ulicy Tarczyńskiej, festynu poświęconego osobie i twórczości Mirona Białoszewskiego, z którym była zaprzyjaźniona wspólnie z mężem Tadeuszem Sobolewskim oraz matką Jadwigą Stańczakową. W 1998 otrzymała stanowisko docenta w IBL PAN. W tymże roku została członkiem Salzburg Seminar. W 2000 otrzymała tytuł naukowy profesora, a w 2001 stanowisko profesora zwyczajnego w IBL PAN. Od marca do czerwca 2001 pracowała jako wykładowca literatury polskiej na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. W 2002 zaczęła prowadzić zajęcia z zakresu filmoznawstwa na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2005 została członkiem Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii „Otwarta Rzeczpospolita”. W tym okresie zaczęła publikować teksty w miesięczniku psychologicznym „Charaktery”. W 2017 przeszła w IBL PAN na emeryturę. Odbyła dwie podróże do Indii (2005, 2007).</p> |
| <p>W 1972 zawarła związek małżeński z Tadeuszem Sobolewskim, krytykiem filmowym. Ma dwie córki: Justynę (ur. 1972) i Cecylię (ur. 1989). Mieszka w Warszawie.</p> | | <p>W 1972 zawarła związek małżeński z Tadeuszem Sobolewskim, krytykiem filmowym. Ma dwie córki: Justynę (ur. 1972) i Cecylię (ur. 1989). Mieszka w Warszawie.</p> |
| </div> <!-- biogram --> | | </div> <!-- biogram --> |
Linia 32: |
Linia 32: |
| <li> [[#Mapy duchowe współczesności|Mapy duchowe współczesności]]. Co nam zostało z Nowej Ery? [Eseje]. Wwa: W.A.B. 2009, 380 s. ''Ser''. z'' Wagą.''</li> | | <li> [[#Mapy duchowe współczesności|Mapy duchowe współczesności]]. Co nam zostało z Nowej Ery? [Eseje]. Wwa: W.A.B. 2009, 380 s. ''Ser''. z'' Wagą.''</li> |
| <p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – Bóg jest modny. Kontrduchowość masowa; Co nam zostało z Nowej Ery?; Indie świeckie i mistyczne; Rytuały i doświadczenia inicjacyjne w Indiach współczesnych; Od magii miłosnej do mistyki; Maski śmierci. Śmierć ciemna i jasna w poezji współczesnej; Tysiąc imion Wisznu. Mythos i logos w poezji staroindyjskiej; Mythos i logos w twórczości Aleksandra Wata; Między rozumem a wiarą. Czesław Miłosz przeciwko krytyce niezrozumiałej; Na skrzyżowaniu Zachodu i Wschodu.</p> | | <p class='comment'>Zawartość: Wstęp. – Bóg jest modny. Kontrduchowość masowa; Co nam zostało z Nowej Ery?; Indie świeckie i mistyczne; Rytuały i doświadczenia inicjacyjne w Indiach współczesnych; Od magii miłosnej do mistyki; Maski śmierci. Śmierć ciemna i jasna w poezji współczesnej; Tysiąc imion Wisznu. Mythos i logos w poezji staroindyjskiej; Mythos i logos w twórczości Aleksandra Wata; Między rozumem a wiarą. Czesław Miłosz przeciwko krytyce niezrozumiałej; Na skrzyżowaniu Zachodu i Wschodu.</p> |
− | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B., plik w formacie PDF.</p> | + | <p class='comment'>Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: W.A.B. 2019, plik w formacie PDF.</p> |
− | <p class='block'>Artykuły, studia, szkice opublikowane w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Pisarze w krainie czarów. „Nowy Wyraz” 1974 nr 12 s. 56-66. – Piekło oglądane przez dziurkę od klucza. „Nowy Wyraz” 1976 nr 5 s. 35-43 [dot. problemów narracji niewiarygodnej]. –Pracownie krawieckie ludzkości. „Teksty” 1978 nr 5 s. 49-64. [dot. „Sartora Resartusa” T. Carlyle’a, „Operetki” W. Gombrowicza i „Krawca” S. Mrożka]. – Babel języków i idei. (Wokół polskiego tłumaczenia [S. Wiśniowskiego] „Sartora Resartusa” Thomasa Carlyle’a). „Lit. na Świecie” 1981 nr 8 s. 270-295, przedr. w: Wielojęzyczność literatury i problemy przekładu artystycznego. Wr. 1984. – Teatr jednego autora (Problemy psychologiczne w najnowszej powieści polskiej). „Teksty” 1981 nr 3 s. 35-60. – Antynomia życia i wolności. (Konstrukcja i psychologia bohatera w prozie Jarosława Iwaszkiewicza). W: O twórczości Jarosława Iwaszkiewicza. Wr. 1983 s. 149-167. – Estetyka współczesnej prozy psychologicznej. „Studia Estet.” 1983-1984. T. XX-XXI s. 77-104. – The Scandinavia of Jarosław Iwaszkiewicz. W: Polish – Swedish literary contacts. Stockholm 1988 s. 81-91, toż w jęz. pol. pt. Skandynawia Jarosława Iwaszkiewicza. W: Zwierciadła północy. Wwa 1991.– Tryptyk biblijny Juliana Stryjkowskiego. „Prz. Powsz.” 1990 nr 7/8 s. 160-176. – Psychologiczna problematyka w literaturze polskiej XX wieku, psychologizm. W: Słownik literatury polskiej XX wieku. Wwa 1992 s. 885-897.– „Księgi wieczyste” Henryka Grynberga. W: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej. Następne pokolenie. Wwa 1995 s. 73-89. – The mysticism of everyday. „Renascence”, Milwaukee 1996 nr 3 s. 225-241. – Żydowski kosmos w Warszawie. „Nowolipie” Józefa Hena jako dokument pamięci. W: Literackie portrety Żydów. Materiały z międzynarodowej konferencji naukowej Lublin–Nałęczów, listopad 1993. Lubl. 1996 s. 45-56. – Proza pamięci i wyobraźni. W: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej. Wwa 1998 s. 341-366. – Regionalizm, kultura, wychowanie. „Pedag. Społ.” 2002 nr 2 s. 56-66. – Przeciw krytyce niezrozumiałej. Miłosz jako krytyk. W: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej. Krytycy. Wwa 2003 s. 7-25. – Die Grenzen der Biotechnologie, die Grenzen der Menschheit. W: Biopolitik grenzenlos. Stimmen aus Polen. Herbolzheim 2005 s. 123-154. – Czy powieść psychologiczna jest dzisiaj możliwa? Proza najnowsza między stylizacją a naturalizmem. W: Co dalej literaturo? Wwa 2008 s. 309-348. – Niepełnosprawni umysłowo w sztuce filmowej. „Bardziej Kochani” 2008 nr 4 s. 35-42. – Fantastyka między cybernetyką a polityką. Mity polskiej fantastyki. W: Obraz literatury w komunikacji społecznej po roku’89. Wwa 2013 s. 155-189. – „Kto mi pisze to życie?” Gra o tożsamość bohaterów filmów i sztuk teatralnych Marka Koterskiego. W: Gry o tożsamość w czasach wielkiej zmiany. Wwa 2013 s. 90-123. – Projekty uczłowieczania dzikich zwierząt. Idealizm i bezduszność. „Akcent” 2016 nr 2 s. 152-161. – Paradoksy dokumenty kreacyjnego. Fikcja i niefikcja we współczesnym filmie dokumentalnym… W: Między sztuką a codziennością. Wwa 2017 s. 134-183. – Demontaż systemu. Filmy dokumentalne o PRL; „Wiwarium” Jarosława Kamińskiego – kraj w cieniu katastrofy. W: Debaty po roku 1989. Literatura w procesach komunikacji. Wwa 2017 s. 149-162; 396-410.</p> | + | <p class='block'>Artykuły, studia, szkice opublikowane w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Pisarze w krainie czarów. „Nowy Wyraz” 1974 nr 12 s. 56-66. – Piekło oglądane przez dziurkę od klucza. „Nowy Wyraz” 1976 nr 5 s. 35-43 [dot. problemów narracji niewiarygodnej]. –Pracownie krawieckie ludzkości. „Teksty” 1978 nr 5 s. 49-64. [dot. „Sartora Resartusa” T. Carlyle’a, „Operetki” W. Gombrowicza i „Krawca” S. Mrożka]. – Babel języków i idei. (Wokół polskiego tłumaczenia [S. Wiśniowskiego] „Sartora Resartusa” Thomasa Carlyle’a). „Lit. na Świecie” 1981 nr 8 s. 270-295, przedr. w: Wielojęzyczność literatury i problemy przekładu artystycznego. Wr. 1984. – Teatr jednego autora (Problemy psychologiczne w najnowszej powieści polskiej). „Teksty” 1981 nr 3 s. 35-60. – Antynomia życia i wolności. (Konstrukcja i psychologia bohatera w prozie Jarosława Iwaszkiewicza). W: O twórczości Jarosława Iwaszkiewicza. Wr. 1983 s. 149-167. – Estetyka współczesnej prozy psychologicznej. „Studia Estet.” 1983-1984. T. XX-XXI s. 77-104. – The Scandinavia of Jarosław Iwaszkiewicz. W: Polish – Swedish literary contacts. Stockholm 1988 s. 81-91, toż w jęz. pol. pt. Skandynawia Jarosława Iwaszkiewicza. W: Zwierciadła północy. Wwa 1991.– Tryptyk biblijny Juliana Stryjkowskiego. „Prz. Powsz.” 1990 nr 7/8 s. 160-176. – Psychologiczna problematyka w literaturze polskiej XX wieku, psychologizm. W: Słownik literatury polskiej XX wieku. Wwa 1992 s. 885-897.– „Księgi wieczyste” Henryka Grynberga. W: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej. Następne pokolenie. Wwa 1995 s. 73-89. – The mysticism of everyday. „Renascence”, Milwaukee 1996 nr 3 s. 225-241. – Żydowski kosmos w Warszawie. „Nowolipie” Józefa Hena jako dokument pamięci. W: Literackie portrety Żydów. Materiały z międzynarodowej konferencji naukowej Lublin–Nałęczów, listopad 1993. Lubl. 1996 s. 45-56. – Proza pamięci i wyobraźni. W: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej. Wwa 1998 s. 341-366. – Regionalizm, kultura, wychowanie. „Pedag. Społ.” 2002 nr 2 s. 56-66. – Przeciw krytyce niezrozumiałej. Miłosz jako krytyk. W: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej. Krytycy. Wwa 2003 s. 7-25. – Die Grenzen der Biotechnologie, die Grenzen der Menschheit. W: Biopolitik grenzenlos. Stimmen aus Polen. Herbolzheim 2005 s. 123-154. – Czy powieść psychologiczna jest dzisiaj możliwa? Proza najnowsza między stylizacją a naturalizmem. W: Co dalej literaturo? Wwa 2008 s. 309-348. – Niepełnosprawni umysłowo w sztuce filmowej. „Bardziej Kochani” 2008 nr 4 s. 35-42. – Fantastyka między cybernetyką a polityką. Mity polskiej fantastyki. W: Obraz literatury w komunikacji społecznej po roku’89. Wwa 2013 s. 155-189. – „Kto mi pisze to życie?” Gra o tożsamość bohaterów filmów i sztuk teatralnych Marka Koterskiego. W: Gry o tożsamość w czasach wielkiej zmiany. Wwa 2013 s. 90-123. – Kabaliści z Nowego Jorku. „Colloquia Communia” 2015 t. 2 s. 23-33. – Projekty uczłowieczania dzikich zwierząt. Idealizm i bezduszność. „Akcent” 2016 nr 2 s. 152-161. – Paradoksy dokumenty kreacyjnego. Fikcja i niefikcja we współczesnym filmie dokumentalnym… W: Między sztuką a codziennością. Wwa 2017 s. 134-183. – Demontaż systemu. Filmy dokumentalne o PRL; „Wiwarium” Jarosława Kamińskiego – kraj w cieniu katastrofy. W: Debaty po roku 1989. Literatura w procesach komunikacji. Wwa 2017 s. 149-162; 396-410. – Beksiński: Biografia czy autobiografia?. W: Literatura bez fikcji. Między sztuką a codziennością. W stronę nowej syntezy. (3) Wwa 2018 s. 285-328.</p> |
| </ol> | | </ol> |
| ===Praca redakcyjna=== | | ===Praca redakcyjna=== |
Linia 50: |
Linia 50: |
| <ul> | | <ul> |
| <li>Ank. 2009, 2011.</li> | | <li>Ank. 2009, 2011.</li> |
− | <li> Wywiady: Nie tacy sami. Życie z dzieckiem niepełnosprawnym. Rozm. A. Mateja. „Tyg. Powsz.” 2004 nr 3; Umarł i żyje. Co nam zostało z Nowej Ery? Rozm. K. Bielas. „Gaz. Wybor.” dod. „Duży Format” 2009 nr 98 [dot.: Mapy duchowe współczesności].</li> | + | <li> Wywiady: Pół lew, pół człowiek. Rozm. A. Górnicka-Boratyńska. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 20 dod. „Wysokie Obcasy” [dot.: Cela]; Nie tacy sami. Życie z dzieckiem niepełnosprawnym. Rozm. A. Mateja. „Tyg. Powsz.” 2004 nr 3; Umarł i żyje. Co nam zostało z Nowej Ery? Rozm. K. Bielas. „Gaz. Wybor.” dod. „Duży Format” 2009 nr 98 [dot.: Mapy duchowe współczesności].</li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |
Linia 95: |
Linia 95: |
| <li> M. BARANOWSKA: Lubię myśleć. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 131.</li> | | <li> M. BARANOWSKA: Lubię myśleć. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 131.</li> |
| <li> W. BONOWICZ: „Mam uwagę! Proszę się kochać”; J. OLECH: Nadmiar. „Tyg. Powsz.” 2002 nr 27.</li> | | <li> W. BONOWICZ: „Mam uwagę! Proszę się kochać”; J. OLECH: Nadmiar. „Tyg. Powsz.” 2002 nr 27.</li> |
| + | <li> K. KUBISIOWSKA: Unikany świat. Film i książka o ludziach z zespołem Downa. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 176 [dot. także filmu B. Lankosza „Rozwój”].</li> |
| <li> A. LEGEŻYŃSKA: Świat według Celi. „Polonistyka” 2002 nr 8.</li> | | <li> A. LEGEŻYŃSKA: Świat według Celi. „Polonistyka” 2002 nr 8.</li> |
| <li> M. ŁOPATKOWA: Bardziej kochane. „Nowe Książ.” 2002 nr 10.</li> | | <li> M. ŁOPATKOWA: Bardziej kochane. „Nowe Książ.” 2002 nr 10.</li> |
| <li> M. NOSZCZYK. „Auxiliary Society” 2003 nr 1.</li> | | <li> M. NOSZCZYK. „Auxiliary Society” 2003 nr 1.</li> |
| + | <li> W. KOT: Dziecko gorszego Boga. „Newsweek” 2003 nr 21.</li> |
| + | <li> M. WRÓBLEWSKA. „Odra” 2003 nr 12. </li> |
| <li> M. ŁUKASIEWICZ: Habeas corpus. „Znak” 2005 nr 9.</li> | | <li> M. ŁUKASIEWICZ: Habeas corpus. „Znak” 2005 nr 9.</li> |
| <li> S. GAJOWNIK: Cela w świecie książek i zabaw. „Guliwer” 2008 nr 2.</li> | | <li> S. GAJOWNIK: Cela w świecie książek i zabaw. „Guliwer” 2008 nr 2.</li> |
| + | <li> Zob. też Wywiady. </li> |
| </ul> | | </ul> |
| | | |